Spaarplan schreef: ↑23 november 2012, 18:20 Ik kan me voorstellen dat de temperatuur in Thailand op hogere leeftijd een probleem kan zijn/worden, niet iedereen kan er tegen. Toch, enkele jaren geleden nog meegemaakt dat het in Phetchaburi 's nachts 10 graden was, stel je voor!
Ik vind Thailand nog steeds goedkoop. Als je wat uitkijkt reis je het land één maand door met minder dan 800 euro, niet als een prins maar toch zeker niet als een armoedzaaier. De euro aan 55THB? http://www.xe.com/currencycharts/?from= ... B&view=10Y" onclick="window.open(this.href);return false;
52 THB voor een euro heb ik wel geweten, maar dat was maar even.
Melbourne (en omgeving) is inderdaad een schitterende stad, heb er mooie herinneringen aan, het lijkt alsof ze er het beste van Europa hebben overgenomen.

En wat als gezondheidsproblemen opduiken?

Inversor schreef: ↑9 mei 2017, 17:04 Emigreren is geen vies woord, zelfs geen emigratie om economische redenen. Ik zou zeker niet vies zijn om te emigreren naar Canada of Australië, waar er in mijn ogen meer "schwung" in de economie zit dan hier (vooral Australië is geweldig met zijn BBQ cultuur). Veel goedkoper is het leven daar wel niet.

Daar geraak je, zeker als gepensionneerde, wel niet zomaar legaal binnen, tenzij je miljonair bent.

Ik ben niet gepensioneerd

Oei ! Ze hebben hier weer oude Thaise vlooien uit de kast gehaald.

Ik denk dat onze levenstandaard al meer dan hoog genoeg is.
Of wat zou er nog beter kunnen? Ik weet het niet !
Meer vakantie?

Inversor schreef: ↑9 mei 2017, 19:06 Ik ben niet gepensioneerd

Dat maakt niet uit, tenzij je niet over een aanzienlijk kapitaal beschikt of één of ander knelpuntberoep of meerwaarde voor deze landen betekent, zal je geen verblijfsvergunning krijgen.

En net daardoor zitten ze in Australië met een groot probleem.
In het verleden zijn er veel Nederlanders naar daar getrokken. Deze zijn oud geworden, en een aantal dementerend. Die mensen zijn vergeten dat ze in Australië zijn en Engels spreken. Zij vallen gewoon terug op "hun" Nederlands.
Door de strenge immigratiewet kunnen er een Nederlandse artsen en verpleegkundigen naar daar. Momenteel is het behelpen met studenten die daar een buitenlandse stage willen lopen.

Inversor schreef: ↑9 mei 2017, 17:04

Emigreren is geen vies woord, zelfs geen emigratie om economische redenen. Ik zou zeker niet vies zijn om te emigreren naar Canada of Australië, waar er in mijn ogen meer "schwung" in de economie zit dan hier (vooral Australië is geweldig met zijn BBQ cultuur). Veel goedkoper is het leven daar wel niet.

Ik heb het geluk gehad de afgelopen 3-4 jaar een dertigtal niet-Europese landen 'mogen' bezocht te hebben, en inderdaad het valt op dat de voormalige Britse domeinen Canada, Australië en Nieuw-Zeeland alles goed voor elkaar hebben. Canada gaat wel moeten oppassen, want Trudeau doet het voorlopig nog maar zwakjes. Mijn voorkeur zou uitgaan naar Nieuw-Zeeland (en dan het noordereiland om aardbevingen te voorkomen ). Wellicht ook het moeilijkste land van de drie om naar te immigreren, Canada het makkelijkst.

Poldermol schreef: ↑10 mei 2017, 23:37

Inversor schreef: ↑9 mei 2017, 17:04

Emigreren is geen vies woord, zelfs geen emigratie om economische redenen. Ik zou zeker niet vies zijn om te emigreren naar Canada of Australië, waar er in mijn ogen meer "schwung" in de economie zit dan hier (vooral Australië is geweldig met zijn BBQ cultuur). Veel goedkoper is het leven daar wel niet.

Ik heb het geluk gehad de afgelopen 3-4 jaar een dertigtal niet-Europese landen 'mogen' bezocht te hebben, en inderdaad het valt op dat de voormalige Britse domeinen Canada, Australië en Nieuw-Zeeland alles goed voor elkaar hebben. Canada gaat wel moeten oppassen, want Trudeau doet het voorlopig nog maar zwakjes. Mijn voorkeur zou uitgaan naar Nieuw-Zeeland (en dan het noordereiland om aardbevingen te voorkomen ). Wellicht ook het moeilijkste land van de drie om naar te immigreren, Canada het makkelijkst.

Op 4 jaar ( 208 weken ) 30 niet Europese reizen doen = elke 6 weken een reis van één week ( 6+1 =7 weken x 30 reizen = 210 weken ) das niet slecht als je je dat kunt veroorloven.

Dat klopt. Ik ben gemiddeld maandelijks weg, dus er zitten ook een aantal Europese bestemmingen in uiteraard. En wat veroorloven betreft, merendeel is voor werk, ik ga heus niet elke twee maanden in een all-in resort gaan vertoeven

PS - ik had het over landen, niet over reizen AUS en NZ doe je uiteraard samen als het zich ertoe leent. Zou lullig zijn om heen en terug te vliegen een paar weken of een maand later.

PPS - geschreven op donderdag 8:37 Belgische tijd: - Ludo, ik vind het eerlijk gezegd wat lullig van je om achteraf je bericht te wijzigen Maar goed, de essentie blijft dezelfde. Ik reis vaker dan om de 7 weken. De gemiddelde duur is wellicht inderdaad ongeveer een week (soms eens 3 dagen, dan weer eens 10, dat fluctueert). Momenteel zit ik aan de andere kant van de wereld en is het hier al bijna Vrijdag Na deze reis ben ik een week thuis, en dan gaat het de andere kant uit, naar Seattle.

Ik koop veel 2dehands goederen..zo goed als nieuw of nieuw en bespaar hierdoor veel terwijl ik hetzelfde heb...ook vergelijk ik veel op internet en dat maakt veel uit. Iets herstellen probeer ik zelf te doen via mij te informeren op google of door naar een repair café te gaan en het is nog leuk ook.

Maar emigreren naar een land om daar tussen een bende vrekken te gaan leven, dat is iets wat ik niet meteen zie zitten.

Ik kan het me echt al inbeelden. Een land vol met spaargidsers. Vechten om gratis producten in het Kruidvat.

Poldermol schreef: ↑10 mei 2017, 23:37
Ik heb het geluk gehad de afgelopen 3-4 jaar een dertigtal niet-Europese landen 'mogen' bezocht te hebben, en inderdaad het valt op dat de voormalige Britse domeinen Canada, Australië en Nieuw-Zeeland alles goed voor elkaar hebben. Canada gaat wel moeten oppassen, want Trudeau doet het voorlopig nog maar zwakjes. Mijn voorkeur zou uitgaan naar Nieuw-Zeeland (en dan het noordereiland om aardbevingen te voorkomen ). Wellicht ook het moeilijkste land van de drie om naar te immigreren, Canada het makkelijkst.

Ik heb toch al verhalen gelezen over Nieuw-Zeeland die me niet echt bekoren. Een zekere xenofobie bij de Kiwi's en niet zo gunstige arbeidsvoorwaarden hebben al voor veel teleurgestelde en bijgevolg dus terugkerende migranten. Idem Noorwegen.

De andere twee uit het voormalige Commonwealth waar je over spreekt hoor ik niets dan succesverhalen over.

Inversor schreef: ↑11 mei 2017, 09:05

Ik heb toch al verhalen gelezen over Nieuw-Zeeland die me niet echt bekoren. Een zekere xenofobie bij de Kiwi's en niet zo gunstige arbeidsvoorwaarden hebben al voor veel teleurgestelde en bijgevolg dus terugkerende migranten. Idem Noorwegen.

De andere twee uit het voormalige Commonwealth waar je over spreekt hoor ik niets dan succesverhalen over.

Zeer beschermend zijn ze zeker, maar op zich is daar niets mis mee. Xenofobie is een sterk woord, en daar heb ik nog niet echt iets van gemerkt, dat kan natuurlijk altijd! Is dat vooral in grote steden of 'op de buiten'?

Arbeidsvoorwaarden kan ik niet over meespreken, als zelfstandige is dat een ver-van-mijn-bed-show bij het overwegen van emigratie. Het feit dat de overheid u redelijk gerust laat als ge geen zotte dingen doet is ook een plus. Maar persoonlijk zou ik ook eerder neigen naar CA dan NZ als ik eerlijk mag zijn. Het 'voelt' gewoon beter aan. Veel hangt natuurlijk ook af van de streek, en de housing prices beginnen in Vancouver en de GTA toch de pan uit te swingen, wat wel jammer is. En dan worden de buitenlanders ook harder getarget in BC met een 15% tax op het kopen van real estate als buitenlander. Toch een beetje jammer.

optibear schreef: ↑11 mei 2017, 09:02
Ik kan het me echt al inbeelden. Een land vol met spaargidsers. Vechten om gratis producten in het Kruidvat.

U bedoelt The Spice Barrel?