Hey allemaal, even volgende vraag.

Partner en mezelf zijn wettelijk samenwonend en hebben hypotheek lopen bij instelling waar we ieder een persoonlijke rekening hebben en een gezamenlijke rekening.

Ik wens een kredietkaart aan te vragen (had er 1 bij vorige instelling en heb deze opgezegd om te centraliseren bij 1 bank) op mijn naam en gekoppeld aan persoonlijke rekening.

Nu moet mijn partner meetekenen voor deze kaart, dit terwijl ze gekoppeld dient te worden aan mijn persoonlijke rekening. De papierwinkel maakt mijn partner mee hoofdelijk en ondeelbaar verantwoordelijk...blablablabla..

Nu is dat net niet de bedoeling (anders zouden we wel een kredietkaart openen op de gezamenlijke rekening, zijn ook niet getrouwd onder gezamenlijk stelsel ofzo).

Onze hypotheekterugbetaling is nog geen 25% van ons gezamenlijk inkomen en ook de enige kost, daar zitten dus niet echt adders onder het gras lijkt mij.

Is hier iemand voldoende op de hoogte van de wettelijke verplichtingen hieromtrent?

Kan men dit zomaar vragen, kan je dit weigeren?

Alvast bedankt!

De bank is wettelijk niet verplicht je een kredietkaart te geven.. dus jouw voorwaarden of andere afdwingen is dus niet van toepassing.
Je bent dus aangewezen op de " goodwill " van jouw of andere bank.

Als ik ga zoeken naar de gevolgen van wettelijk samenwonen vind ik bv op de website van wikifin :
Samenwonenden die een verklaring van wettelijke samenwoning indienen, zijn aan elkaar gebonden via een aantal rechten en plichten:
Bescherming van de gezinswoning: geen van de partners kan alleen beslissen om de gezinswoning weg te schenken, te verkopen of te verhuren. Zelfs niet als hij zij de enige eigenaar van de gezinswoning is.
Bijdragen voor de kosten van het samenleven: beide partners moeten een deel van hun inkomen besteden aan huishoudelijke uitgaven.
Samen dragen van bepaalde schulden: als een van beide partners een schuld aangaat om de uitgaven te financieren voor hun gezin of voor de kinderen die ze samen opvoeden, dan kan de ander ook die schuld moeten terugbetalen.

Een kredietkaart wordt beschouwd als een consumentenkrediet, vooral als er de mogelijkheid bestaat om het saldo in verschillende maandelijkse betalingen te voldoen. Er is ook nog een kredietkaart die eigenlijk een uitgestelde debetkaart is en waarbij je maandelijks het saldo volledig moet voldoen. Ik vrees dat ook deze laatste beschouwd wordt als een kredietopening.
Daarom is het ook logisch en noodzakelijk dat je partner mee ondertekent voor deze aanvraag voor "een krediet" van jouw kant.

Ten opzichte van de bank kan je alles weigeren. De bank kan ook weigeren om jou eender welk product toe te kennen, bv een kredietkaart en zelfs een zichtrekening.

Mijn echtgenoot en ik hebben beiden een VISA-kaart, ieder op zijn eigen rekening bij dezelfde bank. De rekeningen en kaarten werden niet in dezelfde periode geopend of aangevraagd.
Geen van ons beiden heeft ooit moeten meetekenen voor de andere partner en we werden door de bank nooit op de hoogte gebracht van mekaars rekening en Visakaart.
Voor beide VISA-kaarten hebben wij dus elk onze eigen kredietlimiet.

Bij een andere bank heb ik een Mastercard op een zichtrekening op mijn naam. Later heb ik daarop volmacht gegeven aan mijn echtgenoot en kregen we voor hem op diezelfde rekening een 2de Mastercard. Daarvoor heb ik wél moeten meetekenen.
Voor deze 2 Mastercards hebben wij uiteraard samen 1 kredietlimiet daar het over 1 rekening gaat.


@Slughy,
Het is dus volgens mij niet normaal dat je partner moet meetekenen voor een kredietkaart op jouw persoonlijke rekening (tenzij jij hem volmacht gaf op jouw rekening).

Bedankt voor de snelle reacties.

Uiteraard is de bank niet verplicht een kredietkaart te verstrekken.
Uiteraard stellen ze ook hun eigen beleid op met dito voorwaarden.

Echter men presenteert deze vereiste als een wettelijke verplichting, dit is dan wel weer iets helemaal anders natuurlijk.

Ik heb een redelijke kennis van wetgeving en procedures, maar ook weer geen specialist.

Men kan niet aanvoeren dat de kaart dient om gezamenlijke (huishoudelijke) kosten te dragen (men zou immers opteren om deze aan de gezamenlijke rekening te koppelen dan.)

Ik twijfel wat aan de post van haelewyn, vooral de conclusie is niet juist denk ik. Dit zou betekenen dat elke kost welke gemaakt wordt een handtekening vereist van de partner bij het statuut wettelijk samenwonend. Dus koop je een auto, partner meetekenen.
In dat geval is het zo dat een partner steeds hoofdelijk aansprakelijk wordt voor zaken waar hij nooit eigenaar of vruchtgebruiker van is. Dat lijkt me niet juist?
Dat de kost voor het huishouden kan worden gerecupereerd van een partner is juist, echter geldt dit voor iedereen, ook niet-banken. Dat bepaalde schulden een gezamenlijk karakter hebben is af te dwingen en aan te tonen voor een rechtbank.

Dat is nu net het verschil tussen wettelijk samenwonend en trouwen, de 'ondeelbaarheid' van de partners.

Ik wil enkel wat (liefst zeer accurate) info alvorens ik de bank ga aanspreken. kwestie te weten hoe hard ik mijn voet kan neerzetten.

Slughy schreef:Bedankt voor de snelle reacties.
Uiteraard is de bank niet verplicht een kredietkaart te verstrekken.
Uiteraard stellen ze ook hun eigen beleid op met dito voorwaarden.
Ik wil enkel wat (liefst zeer accurate) info alvorens ik de bank ga aanspreken. kwestie te weten hoe hard ik mijn voet kan neerzetten

Ben er van overtuigd dat je weinig voeten zult kunnen neerzetten bij je onderhandeling met de bank. De bank gaat voort op je profiel, inkomsten - uitgaven welke op de rekening komen, en bepalen in die mate je kredietwaardigheid om je al dan niet een kredietkaart te geven. Geven ze je een kredietkaart, als je niet aan het minimum profiel beantwoord, of niet solvabel bent,, dan zou in geval van wanbetaling de bank kunnen veroordeeld worden wegens " overkreditering " en dat is nu juist door de wet verboden.

Je hebt geschreven dat je 'wettelijk samenwonend' bent en dus niet 'feitelijk samenwonend". In die 2 termen is er alleszins een verschil. Maar aan de hand van wat je schrijft neem ik aan dat je het verschil weet tussen beide.

Je weet zelf vast ook wel dat het diep menselijk is om te twijfelen aan een opinie als die niet bevestigt wat je hoopte te horen.
Het gaat er totaal niet om dat je, als wat ik schreef juist is, zou moeten mee ondertekenen voor elke aankoop. Dat is een verkeerde conclusie van jou.
Zelfs binnen het huwelijk kan ik een auto kopen zonder dat mijn echtgenote meetekent. Zolang ik er maar geen krediet voor aanvraag, want dan is zij mee gebonden aan de afbetaling ervan.

De grote vraag is, denk ik hier, of de kredietkaart die jij wil aanvragen de opening van een krediet inhoudt of niet. De tweede vraag, die door WIKIFIN nogal duidelijk werd beantwoord is of je partner medeverantwoordelijk is voor de betaling van een krediet dat jij aangaat.

De kern van de zaak is dat de bank je vraagt te tekenen omdat je een krediet opent. In dat kader kan ik zeggen dat een bank waar ik vaak mee samenwerk ook vroeg om de handtekening van mijn echtgenote om toe te laten dat we met de rekening 'in het rood' zouden gaan voor een miniem bedrag en puur theoretisch. In de praktijk gebruiken we dat krediet niet eens, maar er komen meer en meer sancties (het kost langs 2 kanten geld) als bv een domiciliering eens niet zou kunnen doorgaan. Ook bij deze bank (ING) werd verteld dat het een wettelijke verplichting was, aangezien mijn echtgenote mee verantwoordelijk is voor elk krediet dat ik afsluit. Het was wel een rekening op onze gezamenlijke naam.

Voor Nefertari, puur ter info (niet als lokmiddel om een discussie te openen) :
Art. 1418. Onverminderd het bepaalde in artikel 1417, is de toestemming van beide echtgenoten
vereist om :
1. a) voor hypotheek vatbare goederen te verkrijgen, te vervreemden of met zakelijke rechten te
bezwaren;
b) een handelszaak of enig bedrijf te verkrijgen, over te dragen of in pand te geven;
c) een huurovereenkomst voor langer dan negen jaar te sluiten, te vernieuwen of op te zeggen en een
handelshuur of pachtovereenkomst toe te staan.
2. a) een hypothecaire schuldvordering over te dragen of in pand te geven;
b) de prijs van een vervreemd onroerend goed of de terugbetaling van een hypothecaire
schuldvordering in ontvangst te nemen en opheffing te verlenen van hypothecaire inschrijvingen;
c) een legaat of een schenking te aanvaarden of te verwerpen, wanneer bedongen is dat de vermaakte
of geschonken goederen gemeenschappelijk zullen zijn;
d) een lening aan te gaan;
e) een kredietovereenkomst, bedoeld door de wet van 12 juni 1991 op het consumentenkrediet te
sluiten, behalve wanneer die handelingen noodzakelijk zijn voor de huishouding of de opvoeding van
de kinderen.

Ik vond voor jou nog dit :
Bron : https://www.law.kuleuven.be/jura/art/37n2/mosselaps.htm" onclick="window.open(this.href);return false;
KAN EEN ECHTGENOOT, ZONDER DE INSTEMMING VAN DE ANDERE ECHTGENOOT, EEN ZICHTREKENING OPENEN, INDIEN DE BEDOELDE VERRICHTING GEPAARD GAAT MET DE AFLEVERING VAN EEN KREDIETKAART ?
"""""Hoewel een lezing van de, weliswaar zeer schaarse, rechtspraak, op het eerste zicht lijkt te bevestigen dat de meeste kaarten die in België in omloop zijn, niet kunnen bestempeld worden als kredietkaarten sensu stricto,(19) bewijst de huidige financiële praktijk het tegendeel. In de meerderheid van de gevallen zal de echtgenoot die gehuwd is onder een gemeenschapsstelsel dan ook de toestemming van de andere echtgenoot behoeven om een rekening te openen waaraan een plastic card is gekoppeld, en dit overeenkomstig art. 1418, tweede lid, d, B.W.""""""

Maar dan zit je nog met de vraag of samenwonenden dezelfde plichten hebben tov van elkaar dan gehuwden en in welke mate zij verantwoordelijk zijn voor de schulden die de partner zou aangaan.
Ik ben zeker geen expert in het statuut 'wettelijk samenwonen' omdat ik dat nooit heb gedaan. Dus .. het kan best zijn dat mijn opinie niet de juiste was.

23 NOVEMBER 1998. - Wet tot invoering van de wettelijke samenwoning.
""""" § 4. Iedere schuld die door een der wettelijk samenwonenden wordt aangegaan ten behoeve van het samenleven en van de kinderen die door hen opgevoed worden, verbindt de andere samenwonende hoofdelijk. Deze is echter niet aansprakelijk voor schulden die, gelet op de bestaansmiddelen van de samenwonenden, buitensporig zijn."""""

Persoonlijk vind ik dat bovenstaande wettekst in twee richtingen interpreteerbaar is.

Mag ik misschien nog één nuttige suggestie doen ? Er zijn ook juridische forums waar mensen zitten die meer thuis zijn in familierecht (of recht in zijn geheel) dan hier. Als ik jou was zou ik het daar ook eens proberen, Slughy.