Ik ga niet meer graag naar postkantoor en ga in de plaats naar een bpost punt in een winkel.

Echt die man aan de balie zit continu te promoten met de bpost kredietkaart... Omdat ik veel online aankopen doe.

Ik zeg dan altijd ik zal het eens bekijken. Maar is er een manier om vriendelijk te zeggen dat ik dat niet wil?
Want zelfs na 3 keer zeggen stopt hij niet...

En even om toch wat vragen te stellen.
Is die bpost kaart echt goed?

Ze promoten dat hij 15 euro per jaar kost en je daardoor 'beschermt' bent tegen malafide webshops.

je moet uiteindelijk je beleefdheid laten varen, hier is het ook van dat. De druk op die mensen is blijkbaar wel echt hoog om zaken te verkopen, maar daarvoor kom ik niet naar de post. Gewoon kordaat zeggen dat je NOOIT interesse zal hebben voor hun productaanbod, en na een bezoek of drie kennen ze je wel .

Zeg dat je al een kredietkaart hebt.
Toen ik dat zei bij de bank hebben ze het opgegeven...

Of dat zo is of niet weten ze toch niet

"probleem" bij de post is dat ze bij elk bezoek wel iets nieuws proberen te verpatsen, ook als er vijf mensen aan het loket staan te wachten. "Prachtige" aanbiedingen zoals een "bankrekening waar je betaalt wordt per verrichting die je doet", "een gratis prepaid- creditcard", "een spaarrekening op termijn met 1,3% bruto-rente" etc. Uiterst irritant !

veje schreef: ↑20 juli 2017, 19:23 "probleem" bij de post is dat ze bij elk bezoek wel iets nieuws proberen te verpatsen, ook als er vijf mensen aan het loket staan te wachten. "Prachtige" aanbiedingen zoals een "bankrekening waar je betaalt wordt per verrichting die je doet", "een gratis prepaid- creditcard", "een spaarrekening op termijn met 1,3% bruto-rente" etc. Uiterst irritant !

Dat is commercieel ingesteld. MAar dat steekt me zo tegen ik zal het wel zelf opzoeken als ik er interesse in heb :p

Waarom niet als tegenprestatie ineens wat ouwe rommel waar je vanaf wil trachten te verpatsen aan het loket...

Bij kbc maken ze via email wel al reclame voor de producten van hun klanten en vinden dat dat een service is die ze jou aanbieden.
Net als het geleuter bij de post en de banken (in het kantoor) vind ik het knap vervelend.
7
Als dit normaal is, zou je hetzelfde verwachten in de supermarkt, de bakker, beenhouwer, etc..
Ik probeer de zakenrelatie af te bouwen bij dergelijke zeikers maar bij de post is dat niet altijd mogelijk.

Bij een tankstation heb ik het ook al gehad. Iedere keer gezaag over hun promo van de week. Vaak snoep.. Jammer dat ik bij de groep ben die zich daar heel erg aan stoort.

haelewyn schreef: ↑23 juli 2017, 19:51 Bij kbc maken ze via email wel al reclame voor de producten van hun klanten en vinden dat dat een service is die ze jou aanbieden.
Net als het geleuter bij de post en de banken (in het kantoor) vind ik het knap vervelend.
7
Als dit normaal is, zou je hetzelfde verwachten in de supermarkt, de bakker, beenhakker, etc..
Ik probeer de zakenrelatie af te bouwen bij dergelijke zeikers maar bij de post is dat niet altijd mogelijk.

Bij een tankstation heb ik het ook al gehad. Iedere keer gezaag over hun promo van de week. Vaak snoep.. Jammer dat ik bij de groep ben die zich daar heel erg aan stoort.

Ik heb het probleem als ik ze niet negeer dat ik in de val zou trappen

Het probleem is dat een postkantoor openhouden operationeel handenvol geld kost aan bpost. De laatste jaren zijn er al immens veel postkantoren verdwenen, honderden en nationaal misschiel wel meer dan duizend. De besparing en massale verkopen van gebouwen heeft wel wat opgebracht by the way. bpost zit op een serieuze berg met cash (wel nodig om eventueel een overname te doen in een steeds verder concurrerende markt) Men is verzeild in een strategie om van die nood een deugd te maken: het postkantoor is er dus moeten we ze maximaal uitbuiten door zoveel mogelijk producten aan de man te slijten. Zelfde met de uitreiking van poststukken door de postbode. Daar is de laatste jaren ook enorm veel op bespaard en gesaneerd (was ook nodig om te kunnen overleven in een geliberaliseerde postmarkt). Een postman kost bpost ook veel, om die elke dag aan elke bus te laten rondgaan. Dus heeft men daar ook een deugd van gemaakt zoveel mogelijk reclamefolders verdelen met de distripost (zendingen zonder adres).
Loketbedienden staan onder enorme druk om die producten te verkopen. Ik blijf er beleefd tegen. Die mensen doen ook maar hun job en moeten bepaalde cijfers halen.

Maxwell35 schreef: ↑23 juli 2017, 20:31De besparing en massale verkopen van gebouwen heeft wel wat opgebracht by the way.

In mijn gemeente hebben ze het postkantoor ook verkocht. Maar het is niet gesloten. Ze hebben het dus verkocht om het dan te huren. Mij wekt de praktijk om eigendom dat een bedrijf in bezit heeft te verkopen om het dan te huren geen vertrouwen op. De NMBS doet dat met (sommige?) treinen, de Belgische staat met o.a. de pensioentoren aan Brussel-Zuid.

Toen de KBC nog de Kredietbank was waren die eigenaar van alle panden waar ze een bankkantoor hadden. Zal ook wel niet meer zo zijn.

Ik blijf zelf ook beleefd tegen loketbediendes.
Bij mijn bank zeg ik wel, als ze me bellen, dat ik niet geinteresseerd ben in producten die ik nog niet heb en dat ik progressieve upselling niet hebben wil als klant. Ooit heb ik bij een groot bedrijf gewerkt waar het ook allemaal moest. Je hebt als bediende geen keus. je doet het of je krast op. Het is dus voor die werknemer in mijn ogen nog iets erger dan voor mij.

Aan de deur is een goede truc tov verkopers van energie edm (ook voor de bank bruikbaar) om te onthouden dat ze vaak gaan zeggen : wil u niet besparen of wil u niet meer verdienen op uw geld. Ik zeg dan altijd : Het interesseert me niet, ik heb geld genoeg. Het hoeft niet meer te worden. Ik counter iedere stelling met : het interesseert me niet, je versplit je tijd en ook de mijne.

Zelf ben ik van het principe dat het niet per se allemaal goed is omdat er een uitleg voor bestaat.
Hitler had ook een uitleg voor de holocaust. Dat maakt het daarom nog niet ok.

boonpwnz schreef: ↑23 juli 2017, 20:13 Ik heb het probleem als ik ze niet negeer dat ik in de val zou trappen

Het is juist daar dat ze op rekenen.
Op een beleefde manier "neen" zeggen is iets dat men kan leren.
Meestal verbetert dat vanzelf met het ouder worden, maar sommige mensen blijven er levenslang last van hebben.
Als het problematisch wordt, kan men bv een assertiviteits-training volgen. (Ik kreeg lang geleden die kans via mijn werk.)

Of soms moet je al eens wat sterker uit de hoek komen.
Als je je zwak toont lopen mensen over jou of denken ze dat dat gaat lukken.
Die bediendes moeten hun cijfers halen. Soms gaan ze mensen er uit pikken die niet 'neen' kunnen zeggen om toch maar aan voldoende verkoop te komen.

Nog een assertieve gesprekstechniek die niet per se onbeleefd is : de techniek van de versleten gramoffoonplaat. Negeer de vragen en blijf hetzelfde antwoorden. Blijf herhalen, al was het 7 keer, dat je iets niet hebben wil. "Ik wil geen andere producten aankopen dan die die ik al heb". Of : "Ik mag niets aankopen zonder dat het OCMW / mijn schuldbemiddelaar het goedkeurt".
Een leugentje om bestwil noemde mijn moeder dat.

Als je dat enkele keren na elkaar zegt met een uitgestreken gezicht en enige vastberadenheid in je stem, is de boodschap meestal wel overgekomen. Het is niet onbeleefd en het is een techniek die werkt.

haelewyn schreef: ↑24 juli 2017, 12:26 Of soms moet je al eens wat sterker uit de hoek komen.
Als je je zwak toont lopen mensen over jou of denken ze dat dat gaat lukken.
Die bediendes moeten hun cijfers halen. Soms gaan ze mensen er uit pikken die niet 'neen' kunnen zeggen om toch maar aan voldoende verkoop te komen.

Nog een assertieve gesprekstechniek die niet per se onbeleefd is : de techniek van de versleten gramoffoonplaat. Negeer de vragen en blijf hetzelfde antwoorden. Blijf herhalen, al was het 7 keer, dat je iets niet hebben wil. "Ik wil geen andere producten aankopen dan die die ik al heb". Of : "Ik mag niets aankopen zonder dat het OCMW / mijn schuldbemiddelaar het goedkeurt".
Een leugentje om bestwil noemde mijn moeder dat.

Als je dat enkele keren na elkaar zegt met een uitgestreken gezicht en enige vastberadenheid in je stem, is de boodschap meestal wel overgekomen. Het is niet onbeleefd en het is een techniek die werkt.

Inderdaad Haelewyn. De techniek van 'de versleten grammofoonplaat' pas ik ook regelmatig toe. Bijvoorbeeld op mijn werk als klanten iets niet willen begrijpen, herhaal ik gewoon op een rustige, koele toon hetzelfde, tot ze het begrepen hebben. Soms kan je zo wel lang aan de telefoon blijven, maar goed het werkt wel. De kunst is om koel te blijven en niet in negatieve energie te vervallen, want die ligt al snel op de loer om toe te slaan. Zen

Ik heb het probleem als ik ze niet negeer dat ik in de val zou trappen

Misschien zien ze dat wel aan jou en heb je er daarom zoveel last van?
Of misschien leest Bpost hier wel mee?
Zelf heb ik er nog nooit last van gehad.