Ik denk dat de cijfers van 1 boekjaar niet volstaan. Ik probeer de compound rate ongeveer te benaderen over een lange periode.
IBM groeit ook niet zie ik, dan zal de winst ook niet groeien.

Het is gigantisch moeilijk om een gepaste return on capital voor IBM te berekenen aangezien het eigen vermogen kolossaal gedrukt wordt door een kolossaal aantal aandelen in treasury. In 2007 zat 33% van het aantal uitgegeven aandelen in treasury, in 2019 was dit opgelopen tot 60%. Waanzinnige aantallen. Alle cijfers voor ROE, ROCE of ROIC kunnen de vuilbak in.

EDIT: kost van treasury shares is $169 miljard t.o.v. $21 miljard eigen vermogen anno 2019

Moody's dat ik heb is ook zo'n bedrijf: 45% treasury shares aan een kost van $8 miljard t.o.v. $800 miljoen eigen vermogen

Terry Smith deelt vandaag zijn visie inzake de huidige volatiliteit op de financiële markten. Leek me wel gepast te delen in dit topic.


31st March 2020


Dear Fellow Investors,

It would be an understatement to say it has been an eventful start to the year so I thought I should take this opportunity to update you on how we are faring in the coronavirus Covid-19 pandemic environment.

First and foremost, the Fundsmith Equity Fund (‘Fund’) continues to operate. We can price it, people can deal in it and we have been able to provide liquidity where required.

I know that you normally just look at the price and do not worry about such matters, but we need you to know that you can contact us, that any information you need will be provided, and that any dealing instructions you give us will be executed. This is important. If we fail on one or more of those aspects we need not worry about what comes next. As Rick Mears, one of only three drivers to win the Indianapolis 500 Race four times, said ‘In order to finish first. You must first finish.’

Secondly, our Fund’s performance has been as we would have expected, hoped and predicted. I would even say it is satisfactory if you accept that some fall in valuation is inevitable in a bear market.

% Change 2020 YTD
Fundsmith Equity Fund 1 -7.9
MSCI World 2 -15.7
MSCI World Value 2 -22.0
FTSE 100 3 -23.8









1 T Class Acc shares, net of fees, priced at noon UK time, source: Fundsmith LLP
2 MSCI Indices, £ net, priced at US market close, source: Bloomberg
3 FTSE 100, £, total return, priced at UK market close, source: Bloomberg

The Fundsmith Equity Fund (T Class Acc) is down 7.9% for the Year to date having outperformed the Benchmark MSCI World Index by nearly 8%. It outperformed the FTSE100 by nearly 16% and the MSCI World Value Index by over 14%. It also outperformed all these indices significantly in the fall from the peak of the market to its trough before the recent rally. Bear in mind the MSCI World and FTSE100 indices benefit from the inclusion of our companies. The companies we do not own are collectively performing worse than the index numbers.

As you know, I was immensely sceptical of the view that so-called value stocks could protect you in a downturn. I have never been a believer in the philosophy that so-called “value” investments would perform well or protect your investment in an economic and market downturn. Shares in companies that are lowly rated are so mostly for good reasons. Because their businesses are heavily cyclical, highly leveraged, they have poor returns on capital and/or they face other structural or management issues. It doesn’t sound like a combination likely to protect the business and your investment in difficult times, and so it has proven thus far.

Our companies which are most in the firing line – Amadeus and IHG in airline reservations and hotels – are sensibly putting in place cost cutting and cash conservation measures and securing liquidity to enable them to hold their breath for 18 months or so with no revenues. This in our view is far more useful than speculation about what their sector will look like afterwards. They have to survive to find out (reference Mr. Mears thoughts earlier). If our equity in both is vaporised we will lose about 5% of our current portfolio. Whilst I would not be pleased with that, if that’s the worst thing that happens I would suggest we can live with it. Whilst we have various stocks exposed to knock-on effects in travel retail for example in cosmetics and drinks, and supply chain issues in other portfolio companies, if we were forced to guess we think about a third of the portfolio will endure this year with increased revenues – Microsoft, the payment processors, Clorox, and Reckitt Benckiser, for example.

It is said that every cloud has a silver lining and we are seeing opportunities and have bought two new holdings which we have been following for some while and which have been hard hit in this market because of China exposure and a classic “glitch”.

I suspect the current market reaction to the pandemic is explained by a simple analogy which relates to the virus itself. The COVID-19 virus is not fatal for the vast majority of the population. However, where it seems to be lethal is when it encounters someone with an immune system already weakened by age and/or pre-existing ailments.

Similarly, what has increased the impact of the virus, or rather measures taken to counter it, on the economy and markets is that in this area it has encountered structures with weakened immune systems too. The fact that most of the emergency measures taken in 2008¬¬—09 ¬– deficit spending, low or zero interest rates and Quantitative Easing – were still in place 10 years after the crisis demonstrated that the patient – in this case the global economy – was not back in rude health when the virus struck. Cue a market panic.

What will emerge from the current apocalyptic state? How many of us will become sick or worse? When will we be allowed out again? Will we travel as much as we have in the past? Will the extreme measures taken by governments to maintain the economy lead to inflation? I haven’t a clue. Rather like some of the companies we most admire, I try to spend very little time considering matters which I can neither predict nor control and focus instead on those which I can affect. So at Fundsmith our focus will be on keeping our service to investors fully functioning, and then seeking to grasp any new investment opportunities which are unearthed by the turmoil whilst ensuring that our colleagues, families, friends, and anyone else we can reach receives any help they need and that we can provide.

I hope and expect that our strategy of only investing in good businesses will continue to see our Fund through these trying times intact and continuing to prosper.

Yours as ever

Terry Smith
CEO
Fundsmith LLP

Smith doet het zeer goed.
Keith Ashworth-Lord doet het ook dit jaar beter dan de MSCI UK Small Cap.
Wat hij te zeggen heeft over corona in een artikel van 24 maart uit The Telegraph:

Keith Ashworth-Lord, who now manages the SDL UK Buffettology fund, was starting his career as an investment analyst at that time.

He urged today's investors to act decisively in the face of adversity, as this would secure the best returns. "It is no good merely reacting to events," he said. "You have to have the resolve to determine a strategy - what to sell and why you are doing it in response to the changed circumstances - and then have the resolve to go against the crowd." He added: "The early stage of recovery, when everyone has capitulated and there is maximum gloom, is just the time you must be in the market. It is when prices move most sharply upwards."

Mr Ashworth-Lord highlighted the value of staying in the market during a storm. He said that if investors had missed the stock market's 10 best days during the past 20 years, their return would have been halved. "Time in the market, not timing the market, is what is important for the long-term investor," he said.

He said the major difference with the coronavirus outbreak was that the economic downturn had effectively been enforced by the Government on health grounds.

"The scary bit is that we have no visibility and no solid foundation for modelling its effects," he said. "Is it just an event-driven crisis that will pass after a few months or not? "This is not economic Darwinism - which is healthy in most recessions - but the danger created by government diktat in closing the economy down to slow the virus."

Key sectors such as banking are now in a much healthier position than during the 2008 crash. However, Mr Ashworth-Lord said he expected further state intervention to be needed to prevent otherwise sound businesses in sectors such as hospitality from going under.

Mr Ashworth-Lord added: "One day, probably sooner rather than later, this will all be a piece of history in the rear-view mirror."

Terry Smith (66 jaar) is de oprichter en manager van het Britse beleggingsfonds Fundsmith, dat ook in België verkrijgbaar is. Fundsmith werd opgericht in 2010 en belegt in grote bedrijven uit Europa en Amerika die voorspelbaar zijn, sterke intangible assets hebben, over goede fundamentals beschikken en hoge en stabiele returns on capital genereren. Fundsmith is hoofdzakelijk belegd in consumer staples (FMCG), technology en healthcare.

Smith is een historicus van opleiding, bezit een MBA en werkt samen met nog andere medewerkers vanuit Mauritius (de rest werkt in Londen). Hij is een euroscepticus en voorstander van de Brexit. Smith wordt soms aanzien als ietwat betweterig en arrogant (net zoals Charlie Munger) en al vele jaren krijgt hij (naar hij zelf zegt) de kritiek dat zijn aandelen te duur zijn en zijn fonds te geconcentreerd is (25 à 30 bedrijven) en dat dat vroeg of laat voor problemen zal zorgen. In zijn brieven aan de aandeelhouders (elk jaar in januari) laat hij zich zeer negatief uit over value-beleggen, met de opinie dat middelmatige of slechte bedrijven (= bedrijven met lage returns on capital, cyclische bedrijven, bedrijven met veel schulden) die goedkoop noteren geen bescherming bieden tijdens economisch moeilijke tijden. Smith is net als Charlie Munger (en Warren Buffett) de mening toegedaan dat, op zeer lange termijn, het rendement van een aandeel op de beurs bepaald zal worden door de returns on capital van dat bedrijf, ongeacht de prijs die je betaald hebt (weliswaar geen extreem hoge prijzen) [noot: zelf denk ik dat dit misschien kan kloppen mits een aantal zeer belangrijke voorwaarden]. www.fundsmith.co.uk

Eind 2019 bedroeg de gewogen gemiddelde free cash flow yield van het fonds 3,4%. De gewogen gemiddelde vrije kasstroom van de bedrijven in het fonds groeide 9% in 2019, 8% in 2018 en 13% in 2017.





Naast het beleggingsfonds Fundsmith is er ook de beursgenoteerde investment trust Smithson. Deze hanteert dezelfde beleggingsfilosofie als Fundsmith maar belegt hoofdzakelijk in mid caps i.p.v. large caps. Gelanceerd in oktober 2018 en beheerd door Simon Barnard. Op de beurs momenteel £1,3 miljard waard. www.smithson.co.uk

Uit de Owners Manual van Fundsmith:
- doet niet mee aan hypes
- de meeste fondsbeheerders hebben teveel aandelen in hun port
- probeert te beleggen in bedrijven wiens cash returns on capital invested beter zijn dan gemiddeld en die duurzaam zijn
- buy-and-hold
- return on capital is een veel betere parameter dan wpa-groei
- verkiest bedrijven met sterke intangible assets: merknamen, dominante marktpositie, patenten, distributiekanalen, klantenrelaties,…
- kijkt naar return on capital rekening houdend met schulden en operationele leasing (daarom wordt niet belegd in o.a. banken, leasingbedrijven en vastgoedbedrijven omdat die te veel afhankelijk zijn van schulden)
- omzetgroei in de vorm van volumegroei is superieur aan prijsstijgingen (alhoewel dat laatste een mooie extra is)
- er wordt niet belegd in sectoren gekenmerkt door snelle technologische innovaties
- stapt enkel in wanneer de prijs aantrekkelijk is: wanneer de free cash flow yield fors hoger is dan de yield van alternatieve beleggingen
- doet niet aan market timing
- belegt niet in zeer cyclische bedrijven: meestal zijn dit weinig kwaliteitsvolle bedrijven met lage returns on capital in sectoren met lage barriers to entry
- in principe is Fundsmith voorstander van diversificatie, maar de strenge criteria voor het screenen op kwaliteitsbedrijven zorgen ervoor dat er uiteindelijk maar een 20 à 30 aandelen in de portefeuille zitten

Uit een interview van Morningstar met Smith (augustus 2014):
- er zijn maar weinig bedrijven in de wereld die consistent, doorheen alle cycli, een cash return on capital genereren die hoger ligt dan de cost of capital
- slechte bedrijven: o.a. banken, chemie, staal, luchtvaartmaatschappijen
- kwaliteitsbedrijven zijn relatief goedkoop op lange termijn aangezien ze betere compounders zijn omdat de fundamentals onder alle omstandigheden goed blijven
- het investable universe omvat zo’n 65 bedrijven (aantal bedrijven die voldoende kwaliteitsvol zijn en waarin zou kunnen belegd worden indien de prijs meevalt)

Uit de aandeelhoudersvergadering van maart 2019 (1300 aanwezigen):
- de kwaliteit van de bedrijven en hun bedrijfsmatige langetermijnprestaties zijn véél belangrijker dan de prijs die je ervoor betaalt
- de FTSE 100 bevat enorm veel "brolbedrijven"
- als het management van een bedrijf stommiteiten begaat wat betreft kapitaalallocatie (te dure overnames bv.) dan zal Fundsmith de positie mogelijks van de hand doen
- gevaarlijke situatie wanneer de omzetgroei van bedrijven te veel afhankelijk is van prijsstijgingen en weinig van volumegroei (is voor Fundsmith een reden om een positie van de hand te doen)
- het kan profijtelijk zijn om value-aandelen te kopen nà een downturn (niet ervoor of tijdens) maar het probleem is dat je moeilijk kan voorspellen wanneer de crash voorbij is
- grootste potentiële bedreiging voor de bedrijven in de portefeuille: stijgende intrestvoeten
- beleggers in Fundsmith waren verontwaardigd dat er een positie in Facebook werd genomen; Smith denkt evenwel dat Facebook een zeer goed bedrijf is ondanks alle negativiteit (hoge returns on capital, hoge groei, duopolie met Google, het klantenbestand van 6 miljoen (adverteerders) kan nog fors groeien, alle overheidsinterventies en reguleringen die nu worden opgelegd aan Facebook zorgen er juist voor dat haar moat sterker wordt)
- verloningsbeleid van bedrijven moet gebaseerd zijn op de returns on capital en de groei die gerealiseerd worden; de absolute hoogte van de remuneratie is minder van belang
- zowel Smith als het Head of Research beschouwen zichzelf als ietwat paranoïde (ze zijn constant bezorgd over hoe ze aan het presteren zijn, hoe ze presteren tov de benchmark, hoe ze presteren tov andere fondsen) (Nick Train van Lindsell Train noemt zichzelf ook paranoïde)

Som van de posities hierboven is 59,63%
Hebben ze dan voor de rest cash of ontbreken de kleinere posities nog?

Hein Van Beuningen doet dat ook:
Nederlandse grootbelegger: ‘In Brussel interesseren ons maar 16 aandelen'
Opgelet: de persoon rechts is NIET de jonge koning Bauduin

https://www.tijd.be/markten-live/homepa ... 43233.html

Die 59,63% is alleen van de Amerikaanse aandelen. Je vergeet de Europese. Totaal is 98,99%.

SparSpaar schreef: ↑3 april 2020, 12:47 Hein Van Beuningen doet dat ook:
Nederlandse grootbelegger: ‘In Brussel interesseren ons maar 16 aandelen'

De holding Teslin is aandeelhouder van Fagron en Melexis. Andere Belgische bedrijven die op de radar staan - maar die Teslin niet noodzakelijk koopwaardig vindt op dit moment - zijn Jensen, Kinepolis, Resilux, Lotus Bakeries, Miko en Sioen.
Barco wilden we twee jaar geleden kopen, maar we hadden toen onvoldoende cash. Jammer, achteraf gezien. Ook Agfa-Gevaert lijkt een interessant verhaal te kunnen worden.

Quality-fondsbeheerder Peter Seilern heeft een paar dagen geleden ook een update gegeven. Zijn artikel begint met de opinie dat Corona enorme gevolgen zal hebben voor overheden en burgers (hogere overheidsschulden, meer belastingen). Vervolgens gaat het over de impact op de beurzen en de safe haven van quality-bedrijven. Dat tweede deel kopieer ik hieronder:

1 april 2020

https://www.seilernfunds.com/news/view/ ... ig-brother

1. Growth

It is self-evident that world economic growth will take a dramatic hit this year, the size of which will be framed by the length of the various national lockdowns. In turn, this will depend on the development of the COVID-19 virus and the timing of its peak. However, financial markets look ahead and have assumed the worst, causing the market to collapse so quickly, brutally and unexpectedly. It is likely that, as of today, much of this slowing growth is discounted into share and bond prices. If true, it would mean that the economy’s capacity to surprise the markets and cause another downward lurch is limited. Even if tumbling share prices cause permanent loss of capital to those intent on selling into the bear market, uncertainty on the economic front has receded. To cash-rich investors able to avoid the effect of bear markets increasing their own bearishness, the time to act seems to be approaching. The expectation that the world economy will resume its growth trajectory, underpinned by pent-up demand and supply, seems a simple and compelling argument.

2. Liquidity

The liquidity crisis during the month under review has been at the forefront of the problems. All corners of the market experienced a sharp deterioration in their liquidity, especially the frothy corporate bond markets and even the US treasury markets, if only for a while. (This deterioration was evidenced in widening spreads between bid and offer prices, a reduction in the number and capacity of market-makers and a general “strike” of participants).

To counteract this deterioration, and as mentioned above, a swift and concrete response from the leading central banks was forthcoming. As a result, monetary policy has been relaxed to the point of doing “whatever it takes” as well as “whenever and wherever necessary”. All the stops are being pulled out by the world central banks whose fear of a deflationary bust is substantially higher than that of uncontrolled inflation resulting from the massive creation of new money. Equally, and even in slow Europe, extraordinary new fiscal measures will help liquidity in due course.

Most importantly, fresh US dollar swap lines by the Federal Reserve to all leading central banks was a crucial factor in lowering the external value of the US dollar and re-liquifying the system, especially in emerging markets. Here, debts expressed in the US currency had become more expensive to service, given the stubborn, to many unexpected, and relentless rise in the dollar’s value.

In conclusion, the combination of monetary and fiscal measures has reversed the deteriorating liquidity picture, as has been seen in all markets.

3. Valuation

The dramatic fall in share prices from levels some were calling excessive has brought price-to-earnings and other ratios back to levels that can be considered as cheap. This is a complicated theme that requires further dissection. The seasoned quality growth investor will remember that when his companies, among the best in the world, see their share prices fall in tandem with, or less than, the market, valuation becomes more attractive all round. Whether viewed on their own or compared to their history, or to the sovereign bond markets, share prices are cheap and are likely to remain underpinned by interest rates remaining lower for longer.

Conclusion

Quality growth businesses are, by definition, long-duration assets backed by strong balance sheets, high returns on invested capital, superior margins and pricing power in the face of persistent disinflation.

The risk that this special asset class will disappear overnight is minimal. If their earnings growth rate for the current year is impacted by the COVID-19 crisis, which is likely, their long-duration character will nonetheless remain in place. Unlike sovereign debtor nations with burgeoning debt levels likely to burden them for years to come, these businesses are largely net debt-free, engines of free cash flow generation and well-positioned to resume their growth when economic recovery returns. Where investors were previously made hesitant by high quality growth valuations, this has changed. It will no longer be an impediment to taking the long-term view and participating in the sort of growth that may help them achieve a decent return with lower risk.

sjarel123 schreef: ↑1 april 2020, 14:53"As you know, I was immensely sceptical of the view that so-called value stocks could protect you in a downturn. I have never been a believer in the philosophy that so-called “value” investments would perform well or protect your investment in an economic and market downturn. Shares in companies that are lowly rated are so mostly for good reasons. Because their businesses are heavily cyclical, highly leveraged, they have poor returns on capital and/or they face other structural or management issues. It doesn’t sound like a combination likely to protect the business and your investment in difficult times, and so it has proven thus far."

Deze blijft toch hangen. Dat was tot nu altijd de reden dat ik eerder richting value leunde en bewust duur gewaardeerde bedrijven links liet liggen. Dat idee ligt nu inderdaad aan diggelen. RTL, Norcros, IBM, Publicis, Gamestop, Sioen, Pandora, AB Inbev, ...

Ik vond het een beetje een hype, maar hoe meer ik erover lees en de cijfers naast elkaar leg, hoe meer ik erover twijfel.

Het is goed om te twijfelen
De eerste grote test voor quality zal later op de maand zijn wanneer de resultaten over het eerste kwartaal en de guidance voor het tweede kwartaal (of hele jaar) bekend raken. De tweede grote test bij de halfjaarresultaten. De reden waarom quality het vooralsnog relatief goed doet dit jaar is omdat men denkt dat de bottom line bij dit type van bedrijven ongeschonden zal blijven. Als blijkt dat dit niet zo is dan kan er mogelijks een enorme neerwaartse re-rating komen, waarbij dit soort bedrijven niet veel duurder dan value-aandelen zal worden en het goede imago gekrenkt is. Zeker bij zeer cyclische quality zou het wel eens veel slechter dan verwacht kunnen worden (zelf valt 30% van mijn port in die categorie: uitrusting voor industrie, uitrusting voor gebouwen, en dan nog Microchip, Amphenol en Sika).
Value is de laatste paar jaar enorm zwaar afgeslacht - het zou mij verwonderen dat dat nog veel lager gaat.

Op 26 maart werd bekend dat Nicolai Tangen, medeoprichter en co-CEO van de succesvolle Britse quality-fondsbeheerder AKO Capital, aan het hoofd zal komen te staan van het €854 miljard grote Noorse Staatsfonds. Hij start zijn nieuwe job als CEO in september.

http://www.akocapital.com/wp-content/up ... 3-26-4.pdf

https://www.ft.com/content/7c35c84a-326 ... 61742d2cf6

AKO Capital beheert zo'n $16,9 miljard aan vermogen, verdeeld over enkele long-short en long-only fondsen. Patrick Hargreaves en Torkell Eide, twee managers van het AKO Global (long-short) fonds, brachten in 2015 het boek Quality Investing uit.

gpv1 schreef: ↑4 april 2020, 15:50 Het is goed om te twijfelen
De eerste grote test voor quality zal later op de maand zijn wanneer de resultaten over het eerste kwartaal en de guidance voor het tweede kwartaal (of hele jaar) bekend raken. De tweede grote test bij de halfjaarresultaten. De reden waarom quality het vooralsnog relatief goed doet dit jaar is omdat men denkt dat de bottom line bij dit type van bedrijven ongeschonden zal blijven. Als blijkt dat dit niet zo is dan kan er mogelijks een enorme neerwaartse re-rating komen, waarbij dit soort bedrijven niet veel duurder dan value-aandelen zal worden en het goede imago gekrenkt is. Zeker bij zeer cyclische quality zou het wel eens veel slechter dan verwacht kunnen worden (zelf valt 30% van mijn port in die categorie: uitrusting voor industrie, uitrusting voor gebouwen, en dan nog Microchip, Amphenol en Sika).
Value is de laatste paar jaar enorm zwaar afgeslacht - het zou mij verwonderen dat dat nog veel lager gaat.

Interessante post weer gpv.

De vraag is echter, valt cyclische quality uberhaupt nog wel onder de noemer quality? Er wordt door de bekende qualitybeleggers doorgaans veel gehamerd op de afwezigheid van cycliciteit.
Het is zelfs een van mijn criteria bij het selecteren van aandelen. Natuurlijk zijn er weinig bedrijven die volledig ongevoelig zijn aan een recessie, voor de meeste bedrijven is een recessie geen zegen. Bedrijven als Visa en Mastercard die ik in port heb zijn in zekere mate wel cyclisch, mensen zullen minder spenderen, maar de diensten zullen wel gebruikt blijven worden. Assa Abloy is deels cyclisch, maar ik meen me te herinneren dat tweederde van de omzet uit de aftermarket komt. Zal dit deel van de business niet gewoon, of in de buurt van gewoon, blijven draaien? Of zie ik dit verkeerd? Kone haalt ook de helft van de omzet uit onderhoud. Onderhoud dat zelfs verplicht is.
Een bedrijf als adidas zal zijn luxesegment fors zien terugvallen, maar zal de vraag naar gewone sportkledij, wat relatief snel verslijt en niet een al te groot deel van het budget van klant uitmaakt, niet blijven draaien? Ik denk dat er voor de meeste bedrijven die als niet cyclisch beschouwt worden altijd wel tegenargumenten gevonden kunnen worden. Of het moet countercyclisch zijn. Een bedrijf uit de portefeuille van Chuck Akre bijvoorbeeld; O’Reilly Automotive. Dit is een bedrijf dat beter zou kunnen presteren tijdens een recessie omdat het auto-onderdelen verkoopt. Het eerste wat consumenten tijdens een recessie doen is het uitstellen van de aankoop van een nieuwe wagen. De oude wagen krijgt een extra onderhoudsbeurtje en wat nieuwe onderdelen, wat dit bedrijf ten goede komt. Het bedrijf is nochtans fors teruggevallen dit jaar...

Cycliciteit, of het gebrek eraan, is een interessant onderwerp. Zeker als qualitybeleggers.

De reden waarom ik deels in zeer cyclische bedrijven zit is omdat ik geen alternatieven vind. FMCG en kledij zijn defensief maar zoals ik al eerder in het SQ-topic gezegd heb zijn consumenten niet meer zo trouw aan hun merken als vroeger. Veel disruptie. Fabrikanten van geneesmiddelen en medische hulpmiddelen wil ik ook niet.

Adidas: geen idee wat de impact zal zijn, ik weet alleen dat veel kleding- en sportwinkels gesloten zijn in de wereld. Geen idee of e-commerce dat kan opvangen.

ASSA ABLOY: die 2/3 slaat niet alleen op vervangonderdelen maar ook op alle renovaties en upgrades. Die zullen dus ook getroffen zijn. In 2009 werden zowel de verkoop voor nieuwbouw (1/3) als de rest (2/3) ongeveer even hard getroffen.

KONE: is beter bestand gezien hun aftermarket waar de nood aan veiligheid natuurlijk een pluspunt is.

Aftermarket is ook afhankelijk van de voorraadketens en daar zit in deze crisis een groot probleem.

Het zijn momenteel echt enorm dramatische tijden voor de economie. Ik hoop dat de bottom line bij mijn zeer cyclische bedrijven (ASSA ABLOY, Allegion, Atlas Copco, Rockwell Automation, Graco, Nordson, Microchip, Amphenol en Sika) het niet gaat begeven in Q2; de omzet zal deze weken alleszins enorme klappen krijgen (-50%, -80%,...).