Voor wat het waard is : ik denk dat David hier zo nieuw is als maar zijn kan

Elke gelijkenis met een bestaand of eerder bestaand personage of nick binnen dit forum berust op toeval.

haelewyn schreef: ↑24 april 2021, 20:03 Neen. Dat klopt. Maar je kan wel die inkomsten een beetje verdoken houden.
Geen idee welke beleggingen je wel of niet kan verdoken houden voor hen.
Geen idee welke constructies mensen zoal opzetten om daar tussen de mazen van het net te glippen maar ze doen het wel.

Ja dan kan.
Maar voortdurend frauduleus leven is ook een aanslag op je gemoedsrust.
Wanneer je het niet nodig hebt om zo te frauderen waarom zou je er dan je gemoedsrust voor opofferen?
Bovendien lijkt het me nogal moeilijk om onroerend vermogen verborgen te houden.
Ik leef tenslotte niet in een krakkemikkig rijtjeshuis in een no go zone.
Ik geniet liever elke dag van wat ik heb opgebouwd dan het verborgen te houden om zo wat steun binnen te rijven waar ik tenslotte toch niets meer mee kan kopen dan ik nu nodig heb.

Om bij het uitgangspunt van dit topic te blijven, een vereiste om op een later tijdstip zelfstandig te kunnen leven is zo vlug mogelijk een eigen woning verwerven. Dat moet daarom nog niet de ideale woning zijn. Zolang de woning goed gelegen is zal je ze later nooit meer verlies moeten verkopen. De ligging is veel belangrijker dan de staat van de woning.
Iedere euro huurgeld rendeert nooit meer. Ja, uiteraard wel voor een ander.
Eenmaal een eigen woning heb je de grootste kost al achter de rug. Je kan dan beginnen met de opbouw van je spaarkapitaal.

Eventueel verhuizen naar een goedkoper buitenland is ook een optie.
Maar het is overal wel iets. In het buitenland zijn er niet alleen de voordelen maar ook nadelen.

Maar als je hier ruim toekomt met je inkomen ga je in het buitenland je ook niet rijker voelen omdat je meer kan overhouden.
Dat is wat blijkbaar een meerderheid maar niet kan of wil begrijpen. Vanaf een bepaald punt is meer kapitaal geen meerwaarde meer om je rijk te voelen. Het is gewoon meer dat daar maar ligt te liggen.

David_DeWa schreef: ↑25 april 2021, 11:28 Maar voortdurend frauduleus leven is ook een aanslag op je gemoedsrust.
Wanneer je het niet nodig hebt om zo te frauderen waarom zou je er dan je gemoedsrust voor opofferen?
Bovendien lijkt het me nogal moeilijk om onroerend vermogen verborgen te houden.
.....................

Maar als je hier ruim toekomt met je inkomen ga je in het buitenland je ook niet rijker voelen omdat je meer kan overhouden.
Dat is wat blijkbaar een meerderheid maar niet kan of wil begrijpen. Vanaf een bepaald punt is meer kapitaal geen meerwaarde meer om je rijk te voelen. Het is gewoon meer dat daar maar ligt te liggen.

Ik volg je bijdragen met aandacht want op een gegeven moment gewoon kunnen leven van wat je vergaard hebt is op zich zeker niet slecht, interessant, etc..

Bij het eerste punt denk ik : je zou ook recht kunnen hebben op een uitkering ... Weet ik veel.
We kennen je leven en situatie niet.
Frauduleus leven : neen.. dat is niet iets om naar uit te kijken. Ik zou er zelf ook niet aan beginnen want het blijft misschien / waarschijnlijk ook niet duren.
ik ken iemand die meerdere woningen verhuurt en daarvan normaal gezien twee keer kan leven maar hij heeft ook een invaliditeitsuitkering tgv (basic) alcoholisme omdat hij dan niet moet rentenieren en op die manier met alles in orde blijft.
De man heeft een doctoraat, had vroeger een medisch beroep, heeft een vrouw en kind... en voor zover ik hoor maken ze hem het leven een pak minder moeilijk dan ze met mij al gedaan hebben.
Alles kan in dit land. Te zien voor wie en voor wat.
Als hij daar recht op heeft ..kan een ander daar ook recht op hebben. Jij bv.. Weet ik veel.



Als je hier toekomt... Ruim is een woord dat bij mijn berekening van vandaag opgaat maar in de nieuwe maatschappij na Covid misschien niet. Het zou nooit met 3 meter overschot zijn maar eerder met 20 cm. Dus ook weer niet ZO ruim.

Er is een verschil in dat toekomen.
Hier heb je bv. winters die je door moet en geld dat je aan verwarming geeft. Elders heb je vooral zomers waar de airco moet aanstaan maar het is niet voor iedereen gelijk aan welke van beide hij zijn geld geeft;
Hier kan je bv net genoeg hebben om elke dag zonder honger te leven van de producten van het Aldi merk.
Ginder kan datzelfde bedrag genoeg zijn om drie keer buiten de deur te eten; Het aanbod is er inzake streetfood ook honderd keer meer uitgebreid.
De manier van leven is er anders en per definitie gezonder (te zien hoe je de definitie opstelt en uitvoert).
Grootste kost in een gezinsbudget : 'Ginder' heb ik geen auto nodig want ALLES is te voet bereikbaar en er is een veel groter aanbod aan vormen van openbaar vervoer dan hier. Dat is een grotere besparing dan de uitgave om ginder een kamer te moeten huren.
Wonen : hoe riant je wel moet wonen hangt van jezelf af. Zelf zou ik met ongeveer alles dat in redelijke staat is tevreden zijn. Hoe kleiner je woont (eigen ervaring), hoe meer je de neiging gaat hebben om buitenshuis je dag goed te maken en dat is ook weer gezonder dan binnen zitten. In mijn klein huis hier dat er qua woning niet best voor staat maar waar alle luxe aanwezig is bleef ik wel eens een week zitten zonder het zonlicht te zien.
In een gewone kamer waar je een mini frigo hebt en slechte wifi ben je al heel gauw de straat op als het weer het toelaat.

Ver van huis heb je niet veel tv programma's die je begrijpt. Ook weer een pro om veel buiten te gaan en lang te blijven.
Hier rij je naar de supermarkt en doe je inkopen voor een week. Daar zou ik elke dag een uur (H&T) wandelen naar een grote supermarkt met meerdere restaurants en eetgelegenheden om gewoon te kopen voor één dag en wat in een kleine frigo kan.

Ik kan me ook wel vinden in de meeste van je bijdragen.
Je ziet blijkbaar de dingen nogal helder en je bent zo ver ik het kan inschatten een redelijk vrije geest met genoeg zelfbewustzijn en karakter om je niet te laten ondergraven en een eigen standvastige mening die je alleen laat bijschaven door redelijke argumenten die er toe doen. Geen meeloper om toch maar aanvaard te worden door diegenen die van zichzelf denken de onweerlegbare kern van het heelal te zijn en willen laten uitschijnen dat ze meer weten dan wat voor anderen zogezegd verborgen blijft.

Terug naar de kern van dit topic en je laatste beschouwingen, ik heb geen recht op een uitkering.

En dan nog, wat jij eerder omschreef is geen recht maar onrechtmatig iets trachten te bekomen.
Dat is nog iets heel anders. Maar dat heb je zelf al uitgeklaard.

Een invaliditeitsuitkering is uiteraard iets waar je recht op hebt, ongeacht je eigen financiële toestand. Gelukkig heb ik geen recht op zo'n uitkering. Ik ben nog redelijk gezond. Om alle misverstanden te vermijden, ik voel me zelf nog redelijk gezond.
Anderen zullen daar waarschijnlijk een andere mening over hebben omdat ze er van uitgaan dat iemand die er een andere mening en levensfilosofie op nahoudt geestelijk niet gezond kan zijn.

Er kan inderdaad veel in dit land. Er is ook onrechtvaardigheid in dit land. Maar dat is op een ander niet anders.
Gemoedsrust, zelfzekerheid en een algemene tevredenheid vind je tenslotte alleen in jezelf. Niet in de omstandigheden of de plaats waar je bent. Als je in dit land niet tevreden kan zijn is de kans zeer klein dat je dat elders wel zal vinden.
Dat is toch mijn ervaring. Als een ander dat anders ervaart hou ik hun niet tegen het geluk elders te zoeken en te vinden.
Je krijgt die ervaring ook niet in je schoot geworden. Slechts weinigen worden geboren in die toestand. Ik was bij de geboorte in elk geval niet bij die gelukkigen.

Voor alles is een oplossing.
De laatste jaren vallen de winters of wat daar voor moet doorgaan nogal mee.
Kosten voor verwarming heb ik al jaren niet meer. Dat heb ik trouwens in een ander topic al toegelicht.
Airco trouwens ook niet. Ik schreef al dat de beginvereiste is dat je een eigen woning verwerft. Een bijkomend vereiste is natuurlijk dat je deze uiteindelijk zo blijft uitbouwen of inruilen tot je eindigt met een degelijke woning en omgeving die op zoveel mogelijk voorbereid is. Na vele jaren proberen en experimenteren, mislukken en opnieuw beginnen heb ik nu een woning en omgeving die me in zowat alle basisbehoeften kan voorzien. Dan valt de behoefte om het in een ver of dichtbij buitenland beter te doen ook weg.

Ik heb hier ook geen auto nodig hoor. Vlaanderen is zo klein dat ik alles te voet, per fiets, openbaar vervoer of desnoods per taxi of vervoermiddel van een kennis kan doen. Het is maar wat je denkt dat je onvermijdelijke behoeften zijn.
Ik denk dat je in Vlaanderen binnen wandel of fietsbereik veel meer faciliteiten ter beschikking hebt dan in eender welk buitenland. Sommige nadelen kunnen ook een voordeel zijn.

Naar Vlaamse woonnormen woon ik redelijk klein. Er is wel alles aanwezig waar ik behoefte aan heb. Ik kan maar in één kamer gelijktijdig aanwezig zijn en in één bed gelijktijdig slapen. Kleiner wonen staat voor mij gelijk aan minder werk en onderhoud. Ik steek mijn geld liever in een eigen ruimte rondom mijn woning. Een ruimte die bovendien zo onderhoudsvriendelijk moet zijn. Op dat punt denken en handelen we dus blijkbaar gelijkaardig.

Veel mensen rijden hier inderdaad naar een supermarkt en doen dan eenmalig hun inkopen voor een week. Maar dat komt juist omdat ze gewoon blijven meetrappen in de tredmolen waar ze zich hebben in laten opsluiten en de agenda van hun leven voornamelijk door anderen laten bepalen. Als je daar kan uitstappen rest je tijd genoeg om zelf op eigen terrein in de basisbehoeften van je leven te voorzien en op eigen tempo en zoveel je het zelf nodig acht elders te gaan winkelen.
Daar hoeft zelfs niet altijd een supermarkt voor aan te pas te komen. Buiten mijn eigen tuin heb ik mijn vaste adresjes van boer en tuinder. Aangevuld met een occasionele markt. Via het internet kan ik iedere dag de lopende aanbiedingen van togoodtogo uitpluizen en me inschrijven op waar ik dan plezier in denk te vinden. Het duurt even voor je door hebt wat daar de goed en slechte adressen zijn maar dat is met alles zo. En die hele toer van boer, tuinder, markt en TGTG kan ik afhaspelen met de fiets. Ik ben namelijk altijd meester van mijn eigen tijdsgebruik. Onbetaalbare luxe.

Ik vermoed dat er tegenwoordig bijna overal internet aanwezig is? Zo niet heeft men die situatie bewust opgezocht.
Ik kijk in Vlaanderen ook alleen maar TV via internet. Wat hier mijn behoefte dekt aan TV kijken zou in het buitenland dus niet anders zijn? Dat laatste vermoed ik alleen maar. Niet veel ervaring met in het buitenland naar TV kijken. In het buitenland heb ik nooit de behoefte gehad om veel TV te kijken.

Iedereen is anders en heeft een andere invulling van zijn behoeften.
Als jij vermoed dat je je in een bepaald buitenland beter zou voelen en je je dat kan veroorloven moet je dat vooral niet laten.
De enige grenzen die je leven bepalen zijn de grenzen die je zelf gesteld hebt of nooit hebt durven overschrijden.
Wanneer je deze niet overschrijdt ga je nooit te weten komen hoe het er aan de andere kant uitziet en of het er daadwerkelijk beter of slechter is.

Ik zie best wel wat gelijkenissen met onze situatie.

Woning is afbetaald. Is een kleine rijwoning in de stad, alles dichtbij en energiezuinig.

Ik werk momenteel 4/5 met ouderschapsverlof. Het is een goede job maar bij momenten best wel stressy, vooral dan papierwerk en zo.

Mijn idee is om te stoppen met de vaste job als onze zoon min of meer op eigen benen staat. Dan ben ik +/-50 jaar.
Ik zou dan willen overschakelen naar werken wanneer ik zin heb, dmv interim- en seizoensarbeid. Dit in combinatie met passief inkomen.

Ik vind het voor mezelf wel belangrijk dat ik op mijn eigen tempo bezig blijf en dat ik iedere dag het gevoel iets nuttig gedaan te hebben. Dat kan thuis zijn, vrijwilligerswerk, beetje betaald werk,...

Het mentale aspect van de omschakeling te maken van een vaste job naar zelf je tempo en activiteit bepalen met opeenvolgende kortlopende engagementen/projecten (en pauzes tussendoor) vind ik het moeilijkste.
Ik denk dat het een kwestie van springen zal zijn om dan achteraf te bedenken: had ik veel eerder moeten doen...

Vandaag in de Tijd

2 miljoen euro geeft toegang tot Belgische 1 procentclub
Om in ons land tot de selecte club van de rijkste 1 procent inwoners te behoren, hebt u een nettovermogen van 2,4 miljoen dollar (iets meer dan 2 miljoen euro) nodig.

In de grotere Europese landen ligt die lat lager, zo blijkt uit The Wealth Report 2021 van Knight Frank, waarvan De Tijd de niet-gepubliceerde Belgische cijfers kon opvragen.

In Frankrijk en Duitsland behoort u al tot het rijkste 1 procent met een vermogen van respectievelijk 1,8 en 1,7 miljoen euro. In Ierland ligt de grens met 2,2 miljoen euro wat hoger.

Dat in Europa de ranglijst wordt aangevoerd door Monaco en Zwitserland, de bakermat van de private banken, zal niet verbazen. Daar hebt u 6,6 miljoen en 4,3 miljoen euro nodig om tot de 1 procent te behoren.

uiten Europa springen de VS in het oog. De grens ligt er op 3,7 miljoen euro. In veel groeilanden ligt de drempel onder de symbolische 1 miljoen euro. In China en India gaat het om respectievelijk iets meer dan 700.000 en 100.000 euro. In Kenia behoort u met een vermogen gelijk aan de prijs van een Volkswagen Polo al tot de 1 procent rijkste inwoners.

Hoe groter uw vermogen, hoe meer advies u van uw bankier mag verwachten. Waar zit het verschil tussen een personal, premium of private banker?

Goede dag , mijn naam is Jeroen en ik volg al geruime tijd passief dit forum. Ik wou jullie even mijn situatie voorleggen en jullie advies/mening vragen. Ik ben 59 j (in januari 60...) en werd een tijdje geleden ontslagen (herstructurering) op mijn werk. Ik word maandelijks doorbetaald tot eind deze maand (vrijstelling van prestaties) en val normaal gezien vanaf september terug op een werkloosheidsuitkering. Aangezien ik het , na enkele maanden te hebben thuis gezeten , niet meer zie zitten om opnieuw werk te gaan zoeken en niet wil profiteren van de sociale zekerheid was ik aan het overwegen om de tijd tot aan mijn wettelijk pensioen , een goeie 6 jaar , te overbruggen met mijn eigen middelen. Door enkele financiele meevallers (oa een erfenis , notariele schenking van een kinderloze tante) en een spaarzame levensstijl heb ik momenteel een bescheiden kapitaaltje opzij staan van 500.000 euro. Ik ben bovendien in het bezit van een volledig afbetaald appartement ter waarde van € 220.000 (een identiek appartement in de blok werd 2 jaar geleden voor dit bedrag verkocht) en ben samen met mijn broer naakte medeeigenaar van het huis van mijn 90 jarige moeder dat een waarde heeft van +/- 400.000 euro. Ik ben alleenstaande en heb de laatste 8 jaar mijn uitgaven zorgvuldig in een excel file bijgehouden en kom aan gemiddelde jaarlijkse uitgaven van 16.000 euro. Ik verwacht de volgende jaren geen grote uitgaven , ik heb alles wat ik wil , en heb vorig jaar een nieuwe auto gekocht (aankoopprijs heb ik gezien dit een uitzonderlijke uitgave was niet mee gerekend bij die 16.000 euro) die ik sinds ik thuis zit nauwelijks meer gebruik . Ik ben alleenstaande , wil van de 20 gezonde jaren die me misschien nog resteren genieten en in mijn laatste hemd zitten geen zakken zeggen ze bij ons. Indien ik nu zou stoppen dan heb ik volgens mypension.be recht op een netto pensioen van 1.500 euro op mijn 66 , bij vervroegd pensioen op 63 1.600 euro en indien ik doorwerk tot 66 1.700 euro.
Achten jullie het , rekening houdende met bovenstaande , realistisch om volledig te stoppen of zitten er nog addertjes onder het gras en blijf ik toch beter ingeschreven als werkzoekende ? Indien er nog mensen zijn die in een gelijkaardige situatie zitten dan hoor ik graag hun mening en adviezen.

Hoeveel geld of eigendommen je bezit moeten we niet weten, en doet ook niets ter zake...

Werkloosheid zijn gelijkgestelde dagen, ook voor je ziekteverzekering blijf je dan in regel.
Op je 60ste zullen ze je niet meer naar werk laten zoeken..
Dus zou niet inzien waarom dat voordeel , (waar je zelf aan hebt meebetaald gedurende je loopbaan,) je niet zou nemen.
Wil je dat niet, is dat je vrije keuze... niemand gaat je tegenhouden..;
Wil je je vervroegd pensioen opvragen, staat je vrij dat te doen..
Wil je géén van beide, ook goe, Dan is het wachten tot je definitief op pensioen moet..

ludo schreef: ↑26 augustus 2021, 16:11
Werkloosheid zijn gelijkgestelde dagen, ook voor je ziekteverzekering blijf je dan in regel.

Opbouw van rechten voor pensioen ook al...

Bij de VDAB hoorde ik de laatste tijd dat 60 de nieuwe leeftijdsgrens is waarop ze je met rust laten.

Met jouw vermogen en jouw uitgavenpatroon heb je zeker voldoende.
Maar als je tot je 60ste gewerkt hebt, dan zou ik mij voor de laatste 3 jaar tot je vervroegd pensioen toch inschrijven als werkzoekende werkloze. Het overgrote deel werklozen heeft veel minder schroom.
Zelfs als je 60 bent zal je nog wel wat online moeten solliciteren, maar meer zal het niet zijn. Je bent dan met alles in regel, je krijgt geld, en je bouwt nog een miniem deeltje pensioenrechten op.
Je kan wel niet gaan overwinteren in het buitenland, want je moet beschikbaar zijn voor de arbeidsmarkt.

Ik ben waarschijnlijk nog van de oude stempel (heb nog nooit gedopt) en vrees dat ik het gevoel zou hebben om een profiteur te zijn. Anderzijds , al wat ik nu nog aan werkloosheidsuitkeringen ontvang van de Belgische staat vloeit na mijn overlijden voor 2/3 terug naar de Vlaamse gemeenschap via de successierechten die mijn neefjes zullen moeten betalen :-). Ik krijg het nu reeds op mijn heupen van al die vacatures en opdrachtjes die ik van de VDAB ontvang en de interiim kantoren die in mij de ideale kandidaat zien en wil alleen maar gerust gelaten worden en genieten van het laatste ,hopelijke gezonde , kwart van mijn leven. Als alleenstaande heb ik overigens al ruimschoots mijn deel aan de belastingen afgestaan.

Jeroen59 schreef: ↑25 augustus 2021, 19:25 ... was ik aan het overwegen om de tijd tot aan mijn wettelijk pensioen , een goeie 6 jaar , te overbruggen met mijn eigen middelen. ...

Heb je al een plan voor je ziekteverzekering voor die 6 jaar?

Nee , blijkbaar kost dat 750 euro per kwartaal ? Als ik het goed voor heb ben ik de volgende vier kwartalen nog verzekerd (dus tot eind 09/22) aangezien ik al zeker tot eind deze maand mijn bijdrages heb betaald via afhoudingen op mijn loon.

1 eurocent...

Geen enkele rijke zal zeggen dat ie rijk is... Weinige armen zullen toegeven dat zij arm zijn. Voor de ene is 1.000€ véél geld; voor de andere is 1.000.000€ peanuts... De ene "werkzoekend" de andere "wijnboer". Hoe rijker je je voelt hoe voorzichtiger je moet zijn. Veel "armen" willen erbij horen en leven "boven hun stand". Heel veel nijd en afgunst en ook schaamte, volgens mij; ook een beetje in de vraagstelling verwerkt. Wie zichzelf rijk noemt zal gepluimd worden... Mijn mening.