@tntim

Dit is mijn derde woning en echt wel zonder 1 euro steun van thuis uit. Mijn eerste lening was op 20j gewoon, mijn 2de lening was op 20j degressief, mijn derde dus op 15j degressief en de lening was echt puur om fiscale redenen.
We zijn geen jong koppel meer, 47, dus nog net geen 50 :-)

Heb vroeger wel echt véél opofferingen gedaan en heb na verloop van tijd ook goed mijn boterham verdiend enerzijds en de vorige 2 panden goed verkocht anderzijds.

Ik heb een jaar geleden in een post de uitleg gezet :

Ik werkte 5/5 en ging in het weekend nog bijklussen in de horeca. Op Oudjaar : werken ipv uitgaan.
Vakantiegeld, eindejaarspremie, extra inkomsten uit weekendwerk : alles werd integraal richting spaarrekening gesluisd. Ik huurde ondertussen een kleine zeer goedkope studio zodat ik niet teveel kwijt was aan huur. In een buurt die écht niet aantrekkelijk was. So what.
Alles wat einde van de maand over was : naar spaarrekening. Met formeel verbod aan mezelf om iéts van die spaarrekening te halen. Stoppen met roken om minder uitgaven te hebben.
Ik heb zodra ik een beetje spaarcenten bijeen had een eerste kleine woning gekocht in een stad waar ik niemand kende en waar ik eigenlijk ook niet wou wonen. Maar het was toen de enige betaalbare optie en dat ik daardoor elke dag een flink eind moest pendelen én in de file moest staan nam ik er gewoon bij.
De volgende jaren heb ik aan hetzelfde stramien verder gedaan : bijklussen en veel sparen.
Na 5j heb ik die eerste woning verkocht, de combinatie van hogere prijs die ik na 5j kreeg, gespaarde som ondertussen én een deel kapitaal dat afbetaald was zorgde ervoor dat ik nu wel een woning kon kopen in de stad die ik wou. Van A tot Z te renoveren. In een buurt waar op dat moment niemand dood gevonden wou worden maar waarvan ik voelde dat dit upcoming was. Met een iets zwaardere lening dan bij de eerste woning maar wel haalbaar.
Nog steeds als single en op dat moment nog steeds in loondienst.

Daarna is alles wel veranderd : partner leren kennen, buurt van mijn 2de woning waardeerde erg op waardoor ik na 5j echt een supergoede prijs kreeg, samen met partner iets gekocht etc.
Ook professioneel maakte ik de overstap van loondienst naar zelfstandige maar dat heeft niets met dit topic te maken.

Wat ik wil duidelijk maken : ik heb het met 0,0 euro steun van thuis uit, als single met een modaal loon klaargespeeld.
Ik heb er wél dingen voor opgeofferd (geen skireisje meer, weekendwerk, stoppen met roken, etc) én ik koos voor een betaalbare buurt om te beginnen.

Heel herkenbaar, Isedase, zo heb ik het ook gedaan. Met veel werken en veel sparen is veel mogelijk ... maar je moet discipline en werkkracht hebben en het kunnen opbrengen om te sparen in plaats van uit te geven. Jij kon dat, ik ook, de meesten kunnen dat blijkbaar niet of minder. De vruchten van deze instelling plukken we nu.

Bedankt voor de uitleg, dat verklaart veel.

Afgaand op jouw post vatte ik jouw mening op als: 'het is toch logisch dat je max 15 jaar leent voor uw eerste woning en dan liefst nog degressief.'

centiempje schreef:Spaarfrits, heb je het dan op een hypothecaire lening die je lopende hebt? Lening op 30 jaar misschien? Uiteindelijk bekom je er wel iets mee als het dat is...

Ik herken het wel, je financiële ideeën ergens kwijt kunnen en niet bij vrienden of familie, die het mogelijks helemaal anders doen of een ander idee erover hebben. Ik heb graag financiële zekerheid, maar wil daarbij niet gaan inboeten aan quality time, dingen die bij andere mensen precies niet verenigbaar zijn.

Alvast welgekomen, je nickname zorgt ervoor dat je niet snel vergeten wordt

Idd een hypothecaire schuld (moest dat zijn) van 30 jaar die gelukkig al is ingekort qua looptijd en openstaand kapitaal.

Kwaliteit tijd (klinkt int engels beter maar swat) en wat kwantiteit op de rekening, lijkt een moeilijke combinatie voor velen. Als je wat op de centjes let, krijg je rap de stempel gierig of bekeken als iemand die moet krabben om rond te komen. Ik zie mezelf als een SS'er. Selectieve spaarder wel te verstaan.

TNTim schreef:Bedankt voor de uitleg, dat verklaart veel.

Afgaand op jouw post vatte ik jouw mening op als: 'het is toch logisch dat je max 15 jaar leent voor uw eerste woning en dan liefst nog degressief.'

Helemaal niet zo bedoeld dus, dat zou nogal hautain zijn qua opmerking ...
Toen we deze woning kochten en dus lening degressief op 15j namen waren we 37j

Maar wat ik wél bedoelde is dat ik nooit - niet als jonge starter, niet als niet meer zo jonge starter - op 25 of zelfs 30j zou lenen. Maar dat is puur voor mezelf dat ik spreek.

Isedase schreef:Maar wat ik wél bedoelde is dat ik nooit - niet als jonge starter, niet als niet meer zo jonge starter - op 25 of zelfs 30j zou lenen. Maar dat is puur voor mezelf dat ik spreek.

Financieel kan een langlopende lening zinvol zijn - àls je weet dat je voldoende financiële discipline aan de dag kan leggen. De historisch lage rentevoeten bieden dan een uitgelezen kans.

Smeer je lening lang uit. Zorg dat je het rendement op je vermogen hoger uitkomt dan wat je lening kost. Niet zo moeilijk in veel gevallen, zeker als je nog wat tak 21 liggen hebt die 3.25% of 4.75% garandeert. Maar ook in andere gevallen moet het mogelijk zijn met het rendement op je vermogen de kost van de lening te kloppen...

Minder risicoappetijt? Beperk dit spel dan tot het gedeelte dat je fiscaal kan optimaliseren. Deel je lening in twee: een gedeelte degressief hypthecair mandaat op korte termijn zonder fiscaal voordeel, een gedeelte hypothecair krediet voor het fiscaal voordeel op lange termijn.

Financieel is er eigenlijk maar één scenario te bedenken waarin je mogelijk in de problemen komt: een systeemcrash waarbij je vermogen ineens verdampt door een systeemcrash (bankenrun, ...). Je bent je werk en je vermogen kwijt, maar je moet nog steeds betalen voor je lening. Merk op dat dat zoiets ook kan gebeuren tijdens je korte terugbetalingsperiode, en dat je dan veel kwetsbaarder bent wegens weinig of geen (gespreide) reserves!

Als je je lening lang uitsmeert en de dingen iets of wat hun gang gaan, dan kunnen er een hoop positieve dingen gebeuren... Inflatie? Goeie zaak, want je lening wordt minder zwaar. Hogere rentevoeten? Goeie zaak, want je hebt met een lange goedkope lening goedkoop geld vastgeklikt. Dalende aandelenmarkten? Goeie zaak, want je hebt een zakcent over om aandelen mee te kopen.

En wordt het je te heet onder de voeten, dan kan je nog steeds kiezen om goedkoop vervroegd af te betalen...

fropskottel schreef:

Isedase schreef:Maar wat ik wél bedoelde is dat ik nooit - niet als jonge starter, niet als niet meer zo jonge starter - op 25 of zelfs 30j zou lenen. Maar dat is puur voor mezelf dat ik spreek.

Financieel kan een langlopende lening zinvol zijn - àls je weet dat je voldoende financiële discipline aan de dag kan leggen. De historisch lage rentevoeten bieden dan een uitgelezen kans.

Het zou bij mij puur het gevoel zijn van 25 of 30j aan een huis af te moeten betalen dat zou wringen. Ben er evenwel van overtuigd dat wij (= ons gezin bedoel ik dan) helemaal niet efficiënt genoeg omgaan met onze middelen qua rendement etc. ttz we houden denk ik teveel cash aan in vgl met veel anderen.

spaarfrits schreef:

centiempje schreef:Spaarfrits, heb je het dan op een hypothecaire lening die je lopende hebt? Lening op 30 jaar misschien? Uiteindelijk bekom je er wel iets mee als het dat is...

Ik herken het wel, je financiële ideeën ergens kwijt kunnen en niet bij vrienden of familie, die het mogelijks helemaal anders doen of een ander idee erover hebben. Ik heb graag financiële zekerheid, maar wil daarbij niet gaan inboeten aan quality time, dingen die bij andere mensen precies niet verenigbaar zijn.

Alvast welgekomen, je nickname zorgt ervoor dat je niet snel vergeten wordt

Idd een hypothecaire schuld (moest dat zijn) van 30 jaar die gelukkig al is ingekort qua looptijd en openstaand kapitaal.

Kwaliteit tijd (klinkt int engels beter maar swat) en wat kwantiteit op de rekening, lijkt een moeilijke combinatie voor velen. Als je wat op de centjes let, krijg je rap de stempel gierig of bekeken als iemand die moet krabben om rond te komen. Ik zie mezelf als een SS'er. Selectieve spaarder wel te verstaan.

Bwa, ik ben die gierige trien die in een mooi huis woont (met lening), nieuwe auto (zonder lening) en voorlopig bewust niet werkt (tot kindjes naar school kunnen). Maar aan de andere kant, ik ga niet op reis (echt waar, ik ga NIET op reis met LUIERS, vergeet het, ik heb daar geen zin in), houd niet van shoppen (vreselijk, al die vrouwen en hun 'is mijn gat niet te dik' gedoe) en ga niet vaak uiteten (zelf in de horeca gewerkt en dus let ik teveel op dingen, waardoor ik er meestal niet eens echt van geniet; ja ik besef dat het mijn eigen schuld is haha).

Het mooi om te zien voor welke waarden in het leven je kiest.

Ik lees veel van bloggers die een onafhankelijkheidsdroom hebben en ook bescheiden wonen. Ik zie mezelf nooit besparen op vastgoed. In een studio wonen en meer dan 100 000€ op de beleggingsrekening wordt ik niet gelukkig van.

Ja dat is ook waar, maar aangezien we niet veel op reis gaan, willen we wat 'reisgevoel' thuis hebben.. Echt, daar ben je bijna elke dag hé! (Dus ook de mensen die op reis gaan.) Ik kan er nu echt van genieten van ons grote tuin en de kinderen die lekker kunnen rondrennen.

Iedereen koopt zich wel wat luxe denk ik? Iedereen op zijn eigen manier. Toegegeven, ik houd er wel rekening mee dat investeren in een mooie woning niet enkel investeren is in iets leuk voor jezelf, het is iets blijvend waar je sowieso wel weer wat voor terugkrijgt als je het niet meer hoeft (dat heb je met een reis niet). Bovendien eerlijk is eerlijk, sluit mij op in een appartement en ik ben doodongelukkig. Maar onze auto, tja, dat is geen supermerk hoor, maar zo een mooie tussenklasse en die zakt natuurlijk enkel in waarde (maar opnieuw, ik besteedt best wel wat tijd in mijn wagen, dat zal in de toekomst alleen maar meer zijn en dan bespaar ik daar liever niet teveel op). Ik heb het denk ik sowieso moeilijker om veel geld uit te geven aan dingen die héél snel vergankelijk zijn (kledij is daar toch een goed voorbeeld van en nee ik loop niet in vodden, maar de C&A is nooit ver weg ).

Hallo,

Ik ben Gianfranco. Ik gebruik spaargids al jaren om informatie te vinden ivm spaarrekeningen, leningen en gebruik te maken van de simulatie tools.

Ik heb mijzelf vandaag geregistreerd omdat ik vragen had rond SSV-en, die ik niet direct via google of op het forum kon vinden.
Kan iemand me vertellen hoe ik mijn vraag kan stellen, ik lijk niet in staat een nieuw onderwerp te kunnen openen in de "Schuldsaldoverzekeringen" forum.

Is er ergens een post die ik kan lezen om te weten welke regels er hier gevolgd moeten worden. Ik heb de "Meest gestelde vragen" pagina gezien, maar die lijkt meer uitleg te geven over de tool, dan over de forum zelf.

Dank bij voorbaat,
mvg,
Gianfranco

" ik lijk niet in staat een nieuw onderwerp te kunnen openen in de "Schuldsaldoverzekeringen" forum."

Dat is wel heel raar
Probeer nog eens, of in de kroeg of desnoods hier

Paul,

Bedankt voor de reactie.
In kroeg zie ik een "nieuw onderwerp" button, naast de zoekfunctie.
In de Schuldsaldoverzekeringen forum, zie ik die button niet en dacht dat het misschien een beperking was voor een pas aangemaakte account.

mvg,
Gianfranco

Bij nader onderzoek zie ik de "nieuw onderwerp" knop in alle forums die ik bekeken heb, behalve in de Schuldsaldoverzekeringen forum. Om uit te sluiten dat er iets mis is met mijn browser, heb ik het ook met een ander browser getest.

mvg,
Gianfranco

Dat zal wel sinds die toevloed aan Thaise gasten zijn dat er beperkingen op staan.
Ik dacht dat je ook 10 posts (dus geen kroegposts) moet hebben om links te plaatsen, mogelijk moet je ook een aantal posts hebben om een nieuw topic te beginnen. Niet echt gastvriendelijk maar kom.