In plaats van een spaarrekening te openen voor een kind, zou het dan niet interessanter zijn een tak 21 te openen? Heel wat kennissen openen een 'baby'rekening, maar dit lijkt me niet nuttig: je kan er niet meer aan, de rendementen zijn bedroevend...

Bijvoorbeeld vivium capiplan jeugdplan of iets dergelijks? Op deze manier heb je een verzekerd rendement, dat toch iets hoger ligt dan de spaarboekjes? Best natuurlijk goed op instap- en beheerskosten letten?

Of kan je beter zelf het geld beheren en dan je kind 'zo' het cadeau geven op de leeftijd dat je wil? (Ik bedoel gewoon zelf investeren/sparen ipv het vast te zetten op een rekening of tak21)?

Stel dat het gaat om een 500€/jaar. Meestal zijn dergelijke contracten tot 25j...

Ieder zijn idee. Maar, voor mijn kleinkinderen spaar ik zelf, ik heb nog een 786 van Integrale tak 21, waar het geld levenslang nog 3.25 % opbrengt.

Kijken ze naar Opa, en doen ze geen domme dingen, als zij met geld gooien, ga ik niet sponseren, krijgen ze, anders gaat de geldkraan toe, en krijgen ze niets.

Dus inderdaad beter niet op naam van kind, maar gewoon zelf sparen. Zo hou je nog controle en kan je de 'cadeau' geven wanneer en hoeveel je wil...?

Als je het zelf beheert, vergeet dan niet dat je successierechten betaalt als er iets gebeurt met 1 van de ouders.

Ik heb zoiets voor mijn twee kinderen.

Ik storte iedere maand, maar heb dit nu stopgezet vanwege die 2% van di rupo en de moenteel povere opbrengst.

Dit geld kwam maar beschikbaar op hun 25ste verjaardag, en dan nog kon ik kiezen wie het het geld ontvangt, ik of het kind.