Wat heb je met het pensioen zelf gedaan, Ardennois? Of heeft men dat vorige nacht afgeschaft?

Een alleenstaande gepensioneerde kan toch perfect overleven in een huurwoning met als inkomen zijn pensioen + 1000 euro/maand.

Dat is waar: een wettelijk pensioen + € 1.000/maand verandert dit natuurlijk in positieve zin , wel afhankelijk van de hoogte van je pensioen. Maar er zijn natuurlijk nog meer onkosten als bv. eventueel nog met de wagen rijden (+ aanschaf), een reisje maken, een cadeautje aan de (klein)kinderen ... enfin afhankelijk van je woonplaats gaat zonder wagen natuurlijk ook, maar hoe goedkoop ook openbaar vervoer kost altijd iets. Op deze manier en zolang het pensioen blijft komen is je budget wellicht speelbaar, maar veel marge is er toch niet en veel uitspattingen zal je toch niet moeten doen.
Toch een spijtig vooruitzicht als je heel je leven (hard) gewerkt hebt en je eens op je pensioen nog goed moet uitkijken om rond te komen.

Goed dat je het begrijpt.
Kijk eens rond in je familie/vriendenkring: Wie hoor je daar klagen met zulke cijfers?
Het probleem ligt meestal bij de woning. Deze is afbetaald en te groot om in te wonen ( zeggen vooral de kinderen ). Dus gaat men deze verkopen en het vrij gekomen kapitaal deels aan de kinderen schenken. 't Ja, dat is om moeilijkheden vragen, hé! That is my point.

Misschien kan je ook kleiner gaan wonen waardoor je alvast het appartement in het kapitaal van de familie houdt? Je hebt dan wel minder kapitaal, maar je vermijdt de huur. Ik ken je situatie niet noch de vastgoedmarkt waar je woont, maar gesteld dat je je gezinswoning voor € 200.000 kan verkopen en een appartementje voor € 150.000 kan aankopen. Dan heb je naast je € 100.000 initieel spaargeld + 50.000 (verschil verkoop/aankoop)in totaal € 150.000 spaarcenten. Je spaart bovendien 25 jaar x € 6.000 (12x500) huurgeld uit = € 150.000. Totaal ook grosso modo € 300.000, maar de waarde van het appartement blijft dan wel in het kapitaal van je familie/kinderen. Misschien te overwegen?

Ardennois, ik denk dat we nu te ver afdwalen in deze draad. Maar,

Ik zou als 65+ mijn grote woning niet verkopen om een kleinere te kopen. Als ik het financieel kan dragen blijf ik in mijn grote woning. Schoonmaakster en tuinman inclusief. In het andere geval ga ik voor een kleinere huurwoning.
Dat het kapitaal dan niet volledig in de familie blijft? Who knows? Mss wordt ik 95 jaar, mss geniet ik maar 3 dagen van mijn pensioen. Dat is allemaal te ver af en er zitten te veel if's and but's in om nu al een slotsom te kunnen/moeten maken.

ja, het is moeilijk een oudere, grote boom te verplanten en alle begrip dat zolang het financieel gaat je liefst van je grotere, eigen woning + gekende leefomgeving geniet. Ik zou het niet anders doen. Zolang je je het onderhoud kan permitteren zal je dan - on topic - zeker ook wel met je pensioen toekomen, er is dan immers nog wel wat vet over om indien nodig weg te snijden. Ik sta - ongewild -wellicht té huiverachtig om een andere eigenaar te verrijken met mijn huurgeld, ik gun dit veel liever aan mijn kinderen, zolang ik het ook kan permitteren natuurlijk. Kinderen kunnen m.i. een financiële duwtje gebruiken als twintiger/dertiger en niet tegen de tijd van successie als ze pakweg rond de 50-60 jaar zijn, dan zouden ze immers tegen die leeftijd ook al min of meer gesettled moeten zijn. Maar we dwalen weer af ...

Je betrekt steeds je kinderen/familie erbij ; ik begrijp totaal niet wat die te zien hebben met JOUW pensioen/kapitaal? Als ze hun plan trekken dan hebben ze je daarvoor niet nodig; kunnen ze dat niet dan ipv een duwtje in de rug een stamp onder hun gat. Ik heb sterk de indruk dat jij niet weet in welke (min of meer luxe) situatie je verkeerd; hoeveel gepensioneerden denk je dat er zijn die het doen met minder en/of met hulp van kinderen/familie? Dat wil niet zeggen dat ik de huidige situatie van pensionering goedkeur maar een beetje relativeren moet toch kunnen. Mijn moeder zaliger had een pensioen van 27000Bef in 1998 en had (volgens haar normen) niks tekort/geen hulp nodig/nooit niet horen klagen qua financien. Volgens mij als het huis had afgebrand zou haar eerste vraag zijn of haar hondje nog leefde. Maar ik wijk ook af. Just my 2cents en je bent natuurlijk vrij je leven te leiden zoals jij wil.

Kijk, de posts van Ardennois en DeMarga zijn qua inhoud ongeveer elkaars tegenpolen. Toch kan ik ze allebei smaken. Geen verwijten of gescheld, gewoon het verwoorden van een mening. Dit lees ik graag op een forum. Ik kan mezelf er aan spiegelen en/of er iets van opsteken.
Thumbs up.

Als je oud en gepensioneerd bent (+65) , dan heb je volgens mij niet zoveel meer nodig .Ik vind dat je moet genieten wanneer je jong en gezond bent .Ik ben pas op vakantie beginnen te gaan na mijn veertigste , dat is veel te laat ...vind ik nu .Als je +65 bent , moet je zorgen dat je alles gezien en beleefd hebt wat je wou beleven en wou doen . Op je 65ste begint een tijd van rust . Ik vind deze van Dalai Lama de nagel op de kop :

'Wat me het meest verbaast bij de Westerse mens , is dat hij zijn gezondheid opoffert om veel geld te verdienen en vervolgens dat geld weer uitgeeft om zijn gezondheid terug te krijgen .Door altijd maar met de toekomst bezig te zijn , beleeft hij het heden niet .Hij beleeft dus noch het heden , noch in de toekomst.Hij leeft alsof hij nooit zal moeten sterven en sterft alsof hij nooit geleefd had .'

Na zijn 65ste heeft een mens niet veel geld meer nodig , geniet dan van de kleine dingen des levens ....en dat kost niet veel geld

Deze wijze woorden.. met dank aan J.D.

DeMarga schreef:Je betrekt steeds je kinderen/familie erbij ; ik begrijp totaal niet wat die te zien hebben met JOUW pensioen/kapitaal? Als ze hun plan trekken dan hebben ze je daarvoor niet nodig; kunnen ze dat niet dan ipv een duwtje in de rug een stamp onder hun gat. .

Strikt genomen heeft u gelijk en hebben die niets te zien met mijn pensioen/kapitaal, maar ik bekijk mijn financiële beslissingen wel met een iets ruimere (familie)bril. Dus ja, in de mate van het mogelijke kijk ik dus iets verder dan mijn persoonlijke situatie en toets mijn financiële beslissingen dan deels ook af aan het algemeen belang van mijn gezinsleden. Voor mij is dat vanzelfsprekend, voor anderen is dit totaal van geen belang. Maar iedereen doet wat hij wil en waar hij zich goed mee voelt. Ik hoop uit de grond van mijn hart ooit een klein duwke te kunnen doen om mijn kinderen vooruit te helpen en yes, dat is zeker een luxe situatie, zowel voor mij als voor hen. Zoals mijn grootvader zaliger (met eenzelfde filosofie) me steeds zei: Doe goed en ziet niet om!

Een rusthuis voor 2000 euro per maand vind ik wel duur. Goedkopere oplossing is het huren of kopen van een serviceflat of assistentiewoning. Ikzelf ga een nieuwe assistentiewoning kopen samen met mijn moeder. Later kan ik het verhuren of er zelf inwonen.
Ik weet 1 ding dat we niet weten hoeveel ons pensioen zal worden. Daarom moet je vanaf 20 jaar al sparen voor uw pensioen via groepsverzekering, pensioensparen of levensverzekering , tak21, eventueel 2de huis of appartement (verhuren), enz.

Ardennois schreef:1000 euro= 500 euro huur, 150 euro nutsvoorzieningen (water, electriciteit, telefoon, internet), 250 euro voeding. Dan heb je nog 100 euro/maand over om alle belastingen, verzekeringen, kledij, medicatie en extraatjes te betalen ... en ik denk niet dat ik de vorige posten overschat heb, integendeel. Het zal een koteletje in plaats van filet pur worden op je oude dag

150 Euro nutsvoorziening: zeker niet overschat, want vandaag zult ge uw verwarming kunnen gebruiken.

250 Euro voeding: 8,33 Euro per dag, voor drie maaltijden, oke, ik eet dan maar geen vlees meer.

100 Euro voor taxen, verzekeringen, kledij, medicatie en extraatjes. Ik ben geen sociaal geval, dus nergens subsidies. Ik ben zeker dat mijn echtgenote alleen voor kledij daar niet mee toekomt. Ikzelf voor de rest ook niet.

We zijn dan wel nog met twee, gelukkig maar. Maar ik antwoord ook maar in de veronderstelling dat ik alleen ben.

Coike,

Ik ben nu 69, ik vind dat mijn tijd om de ganse dag in een zetel te zitten nog niet aan de orde is.

Heeft die J. D. ook gezegd dat de gemeenschap ook maar moet betalen, eenmaal U echt hulpbehoevend wordt. Omdat U alles reeds door de molen gedraaid hebt.
Het zal wel de tijdsgeest zijn, blijkbaar.

luc1961 schreef:Een rusthuis voor 2000 euro per maand vind ik wel duur. Goedkopere oplossing is het huren of kopen van een serviceflat of assistentiewoning. Ikzelf ga een nieuwe assistentiewoning kopen samen met mijn moeder. Later kan ik het verhuren of er zelf inwonen.
Ik weet 1 ding dat we niet weten hoeveel ons pensioen zal worden. Daarom moet je vanaf 20 jaar al sparen voor uw pensioen via groepsverzekering, pensioensparen of levensverzekering , tak21, eventueel 2de huis of appartement (verhuren), enz.

Het ging hier wel over binnen 30 jaar.

lowietje schreef:
Coike,

Ik ben nu 69, ik vind dat mijn tijd om de ganse dag in een zetel te zitten nog niet aan de orde is.

Heeft die J. D. ook gezegd dat de gemeenschap ook maar moet betalen, eenmaal U echt hulpbehoevend wordt. Omdat U alles reeds door de molen gedraaid hebt.
Het zal wel de tijdsgeest zijn, blijkbaar.

Genieten betekend niet dat je in je zetel moet blijven zitten . Je kunt nog altijd een flinke wandeling in de natuur gaan maken of een leuke fietstocht , dat betekend tot rust komen door te bewegen . Wat bedoeld u ? Dat u alles door de molen moet draaien als u op pensioen bent ? Maar eerwaarde heer , mijn vader was nog geen 69 toen hij een beroerte kreeg . Gelukkig heeft hij nog mijn moeder en zijn kinderen om voor hem te zorgen . Mijn vader is hulpbehoevend en kan al meer dan 10 jaar geen woord meer zeggen . Nee , je moet genieten als je jong bent ....ik ga ook naar de zestig , maar ik probeer nog snel mijn verloren tijd in te halen , vooraleer het te laat is .

lowietje schreef:Heeft die J. D. ook gezegd dat de gemeenschap ook maar moet betalen, eenmaal U echt hulpbehoevend wordt. Omdat U alles reeds door de molen gedraaid hebt.

Lowietje, ik kan je bij deze meedelen dat die J.D. dit niet heeft gezegd.
De Dalai Lama zijn mening hieromtrent zal je hem zelf moeten vragen, ik vind het zelf een zeer juiste en tot nadenken stemmende uitspraak.
Ik denk wel niet dat hij hierbij onze sociale zekerheid of pensioenstelsel in het achterhoofd hield, die mannen denken ook niet na voor ze iets zeggen he