Spaargids.be forum

Ik heb voor mijn twee meerderjarige kinderen rekeningen geopend bij mijn bank, met hun medeweten en handtekeningen etc... Ik ben van plan om op deze rekeningen voor hen te sparen om successierechten te vermijden (ik weet dat ik nog 3 jaar moet leven na elke storting om volledig te laten "genieten").

De codes en sleutel hou ik in bezit, ook met hun toestemming, omdat ze de bedoeling kennen. De verstandhouding is goed en voorlopig hebben ze ook geen "geldnood".

Er is een (klein, maar nooit uit te sluiten) risico dat ze bij gewijzigde onderlinge sfeer de bank aanspreken dat ze hun codes kwijtraakten en die willen herstellen (kan vlot met bewijs identiteit, iets minder vlot als ze de brieven met oorspronkelijke codes (die ik wijzigde) niet vinden) en de gelden "voortijdig" toch gebruiken.
Nu ja, het is geld dat ik hen ooit wil schenken, dus... Alleen hoeven ze nu nog niet te weten dat ze er in principe al relatief warmpjes bij zitten... Educatief gezien wil ik hen eerst met (minder) geld leren omgaan.

Tot daar denk ik dat het plan goed zit (correct me if I'm wrong), en eenvoudiger/goedkoper dan alternatieven.

Alleen heb ik nu een twijfel: als achterpoortje heb ik ook een volmacht op beide rekeningen laten vastleggen, waardoor de spaarcenten bij overlijden misschien toch als deel van mijn bezit worden beschouwd... Wat denken jullie? Volmacht toch beter intrekken om successierechtendoel te bereiken?

Idris schreef:Ik heb voor mijn twee meerderjarige kinderen rekeningen geopend bij mijn bank, met hun medeweten en handtekeningen etc... Ik ben van plan om op deze rekeningen voor hen te sparen om successierechten te vermijden (ik weet dat ik nog 3 jaar moet leven na elke storting om volledig te laten "genieten").

De codes en sleutel hou ik in bezit, ook met hun toestemming, omdat ze de bedoeling kennen. De verstandhouding is goed en voorlopig hebben ze ook geen "geldnood".

Er is een (klein, maar nooit uit te sluiten) risico dat ze bij gewijzigde onderlinge sfeer de bank aanspreken dat ze hun codes kwijtraakten en die willen herstellen (kan vlot met bewijs identiteit, iets minder vlot als ze de brieven met oorspronkelijke codes (die ik wijzigde) niet vinden) en de gelden "voortijdig" toch gebruiken.
Nu ja, het is geld dat ik hen ooit wil schenken, dus... Alleen hoeven ze nu nog niet te weten dat ze er in principe al relatief warmpjes bij zitten... Educatief gezien wil ik hen eerst met (minder) geld leren omgaan.

Tot daar denk ik dat het plan goed zit (correct me if I'm wrong), en eenvoudiger/goedkoper dan alternatieven.

Alleen heb ik nu een twijfel: als achterpoortje heb ik ook een volmacht op beide rekeningen laten vastleggen, waardoor de spaarcenten bij overlijden misschien toch als deel van mijn bezit worden beschouwd... Wat denken jullie? Volmacht toch beter intrekken om successierechtendoel te bereiken?

Rekeningen op uw naam zetten.
Blijft ge er baas over.
Keuze beding in uw huwelijks contract laten zetten.
Bij overlijden kunnen er keuze's gemaakt worden.
Het zijn uw centen , successie is hun probleem en niet uw probleem.
Dit kan cru overkomen , maar voorkomt narigheid. vandaag alles kits morgen heeft iemand een partner en het begint.

Idris schreef:Ik heb voor mijn twee meerderjarige kinderen rekeningen geopend bij mijn bank, met hun medeweten en handtekeningen etc... Ik ben van plan om op deze rekeningen voor hen te sparen om successierechten te vermijden (ik weet dat ik nog 3 jaar moet leven na elke storting om volledig te laten "genieten").

Wat u beschrijft is een schenking zonder registratie. Gegeven blijft gegeven. Je kunt niet iets schenken én het als je eigendom blijven beschouwen. Heel die constructie om de fiscus om de tuin te leiden is wankel. Ofwel is het geld van u ofwel van uw kinderen. Mijn advies is uw geld op uw eigen rekening te houden. Zoals platin al schreef: successie is uw probleem niet. Misschien wordt u later hulpbehoevend en moet u naar een rusthuis verhuizen. Dan zult u het geld nog hard nodig hebben.

Schenken op rekening waar je volmacht op hebt mag volgens mij niet. Dit zal niet als ongeregistreerde schenking beschouwd worden door de overheid, dus ook niet na verstrijken van periode van 3 jaar waardoor zelfs na 3 jaar successierechten opdat bedrag verschuldigd zijn!
Als ik me niet vergis noemt die werkwijze 'Donner et retenir ne vaut'.

@Idris
Gaan ze nu niet verstandig met geld om dan?
Als dat wel het geval is, waarom ze het hun dan niet gewoon geven als jij het niet nodig hebt/gaat hebben?

Een ander alternatief is de schenking onder last. Je geeft ze de centen definitief, maar bepaalt dat ze er iets voor moeten terugdoen. Zo kan je bijvoorbeeld een rente specifiëren zonder dat daar roerende voorheffing op verschuldigd is.

TNTim schreef:@Idris
Gaan ze nu niet verstandig met geld om dan?
Als dat wel het geval is, waarom ze het hun dan niet gewoon geven als jij het niet nodig hebt/gaat hebben?

Een van de twee wél... Dat geeft het mogelijke probleem wat aan...
;-)

Vita schreef:Schenken op rekening waar je volmacht op hebt mag volgens mij niet. Dit zal niet als ongeregistreerde schenking beschouwd worden door de overheid, dus ook niet na verstrijken van periode van 3 jaar waardoor zelfs na 3 jaar successierechten opdat bedrag verschuldigd zijn!
Als ik me niet vergis noemt die werkwijze 'Donner et retenir ne vaut'.

Interessante hint! Ik ga me verder bevragen. Bedankt!

Selena1 schreef:

Idris schreef:Ik heb voor mijn twee meerderjarige kinderen rekeningen geopend bij mijn bank, met hun medeweten en handtekeningen etc... Ik ben van plan om op deze rekeningen voor hen te sparen om successierechten te vermijden (ik weet dat ik nog 3 jaar moet leven na elke storting om volledig te laten "genieten").

Wat u beschrijft is een schenking zonder registratie. Gegeven blijft gegeven. Je kunt niet iets schenken én het als je eigendom blijven beschouwen. Heel die constructie om de fiscus om de tuin te leiden is wankel. Ofwel is het geld van u ofwel van uw kinderen. Mijn advies is uw geld op uw eigen rekening te houden. Zoals platin al schreef: successie is uw probleem niet. Misschien wordt u later hulpbehoevend en moet u naar een rusthuis verhuizen. Dan zult u het geld nog hard nodig hebben.

Bedankt voor de tip!

fropskottel schreef:Een ander alternatief is de schenking onder last. Je geeft ze de centen definitief, maar bepaalt dat ze er iets voor moeten terugdoen. Zo kan je bijvoorbeeld een rente specifiëren zonder dat daar roerende voorheffing op verschuldigd is.

Deze tip had ik gekregen van de bank, maar het leek me omslachtig...

Bij de omschrijving "meerderjarige kinderen" komt bij mij de vraag op, of dit over volwassenen (30+, 40+) gaat, of over jongeren, die nog niet geleerd hebben hoe met geld om te gaan.

Mijn man heeft indertijd voor zijn kleinkinderen een Rabo Gift Account (=rekening met derdenbeding) geopend.
Eén van hen was reeds meerderjarig op het ogenblik van de rekeningopening. Een andere was toen nog minderjarig, maar is intussen ook reeds meerderjarig. Deze rekeningen lopen nog steeds door.
Wat velen niet weten is, dat deze rekening dus niet alleen voor kindjes bedoeld is.

Mijn man wil het spaargeld (of een deel ervan) vrijgeven wanneer hij vindt dat de jongere "rijp" genoeg is om er geen zottigheden mee uit te halen.
Intussen blijft mijn man er de enige eigenaar van. Maar indien hij onverwacht zou overlijden, gaat het rechtstreeks naar zijn begunstigde kleinkind(eren) op de door hem vastgestelde vervaldag (die hij bij leven, te allen tijde nog kan wijzigen).
Uiteraard wordt er met dit soort rekeningen geen successie omzeild, maar dat is dan hún probleem (zoals Platin ook al schreef).
Ook andere banken bieden een 'rekening met derdenbeding' aan.

Ze zijn 19 en 20 jaar... Dan nog wat leren omgaan met geld is niet overbodig (budgetteren op jongerenschaal), de waarde van een studentenjob appreciëren ook... Als alles meteen in de schoot geworpen wordt, lijkt me dat veel te evident.

Als je geen vertrouwen hebt in het bestedingsgedrag van je kinderen en je toch nog ergens de controle wilt behouden, zou ik geen aanzienlijke som geld, op gelijk welke manier aan je kinderen schenken. Tenzij je hen wilt helpen in het aankopen van onroerend goed.
Als de moment er is waarop je wel dat vertrouwen hebt, dan pas zou ik zoiets doen.
De schenkingsrechten op een bedrag van 2 x 50.000 euro is 3%, wat eigenlijk te verwaarlozen is.
Of je nu elk 48.500 euro of 50.000 euro krijgt zal in wezen niet veel verschil uitmaken voor je kids,ze zullen al wel best tevreden zijn met alles wat ze gratis verkrijgen,ook al moeten ze in het slechtste geval iets afstaan aan successie rechten.
Voor de schenker blijft het weggeschonken bedrag toch hetzelfde.

Je kan ook nog een handgift doen, en nog drie jaar in leven blijven, en dan moet er niets betaald worden.

Ik denk ook dat telkens je een schenking doet, je eerst een aangetekende brief naar de begunstigde moet sturen waarin je deze een schenking van X euro wil overmaken., waarna de begunstigde je aangetekend antwoord de schenking te aanvaarden, en het bedrag te storten op rek. Nr. dit om achteraf bewijsbare datum te hebben voor de periode van drie jaar.

Ja, die "procedure" met aangetekende brieven lees ik overal... en zou dan bij elke storting nodig zijn.

Ik vind dat eigenlijk een beetje bizar.
De overschrijvingsdatum op een uittreksel bij de bank is toch ook overduidelijk niet te vervalsen of na te trekken?

Stel je voor dat er ook zo'n procedure nodig is bij de bank voor elke intrestberekening om de juiste datum van een storting tijdens een kalenderjaar "overeen te komen"...

Vraag is ook van wanneer een schenking een "schenking" is.
Ze krijgen nu al jaren hun zakgeld via een automatische wekelijkse overschrijving (op hun zichtrekening dus).
Gaat de fiscus ook dat geld optellen bij mijn vermogen tot 3 jaar voor mijn dood?

De fiscus gaat niet moeilijk doen als het over kleine bedragen gaat zoals zakgeld, die je wekelijks of maandelijks stort.
Ook gaat de fiscus niet moeilijk doen,als je bv. een bedrag van 20.000 euro op één van je kids haar rekening stort, omdat je kind alleen gaat wonen om in de nodige startkosten ( borg -meubelen -uitzet, enz. ) te voorzien.
De fiscus gaat niet moeilijk doen, als je je kind financieel wil helpen met normale bedragen te storten, om bepaalde aankopen te doen, bv. een auto.


Wanneer er nadien wel grote sommen op die rekening komen, zou de fiscus daar wel eens moeilijk over kunnen doen, als er aangetoond kan worden dat het werkelijk bedoeld is om ontduiking te plegen. Veel zal ook afhangen wie op dat moment je nalatenschapdossier behandeld.