Spaargids.be forum

Ik vroeg mij af tot hoever jullie kredieten verantwoord vinden. Hedendaags zijn er meer en meer mensen die hun kredieten niet langer kunnen betalen en dan ook gemeld staan in de kredietcentrale van de nationale bank.
Collega's van mij zien er geen problemen in om als tweeverdiener 1 volledig loon te besteden aan de aflossing van een hypothecair krediet. Anderen lenen dan bijvoorbeeld graag voor consumptiegoederen (pc, tv, gsm,...) en kopen liever direct dan er eerst voor te sparen.
Mensen die meerdere kredieten naast elkaar hebben lopen, zijn er ook meer en meer.
Kortom, ik vroeg mij af wat jullie "verantwoord met kredieten omgaan" noemen en welk percentage van het inkomen mag besteed worden aan kredieten. Misschien zijn er ook type kredieten die jullie positief vinden (groene leningen) of onverantwoorde leningen die op lange termijn gewoon smeken om problemen (accordeonkredieten, kredietlijnen,...).
Kortom, geef jullie ongezouten mening over hoe men best verantwoord kan omgaan met kredieten en waarvoor jullie zouden gaan lenen of echt niet lenen.

Ik zal de spits afbijten.
Een gezonde situatie is in mijn ogen maximaal 2 kredieten lopende hebben. Als voorbeeld haal ik dan een hypothecair krediet aan en een tweede lening op afbetaling.
1/3 van het gezinsinkomen besteden aan kredieten zorgt voor een evenwichtige balans, zodat je ook nog spaargeld kan opzij zetten.

Op kredietlijnen zie ik graag een verbod, gezien dit voor veel mensen een neerwaartse spiraal is en ze continu op krediet gaan leven.
Wie echter wat extra premies van de overheid wil opstrijken en zijn woning van extra isolatie wil voorzien, kan best goed zijn om naast zijn hypotheek een renovatielening erbij te nemen. Extra isolatie levert immers direct extra besparingen op en compenseert de kost van een krediet aanzienlijk in sommige gevallen. Bovendien gelden premies van de overheid niet voor onbepaalde duur waardoor het niet altijd wenselijk is om eerst nog enkele jaartjes te sparen om te genieten van voordelen.

mijn mening is dat je in je leven maar voor 2 dingen mag lenen
Ten eerste een hypothecair krediet voor een woning
Ten tweede een lening op afbetatling voor een wagen, en dit ook enkel maar als het niet anders kan of om in te brengen in de belastingen als je dit kan

Ik zou zegge dat 50% van het inkomen een goede verdeling is. Natuurlijk ook een beetje kijken wat fiscaal optimaal is.
Een woning kopen doe je meestal als je nog relatief jong bent en normaal gezien zal je op termijn dan ook meer gaan verdienen, terwijl je afbetaling gelijk blijft en zelfs minder waard wordt door de inflatie. Hierdoor hou je steeds meer over van je loon na je maandelijkse afbetaling

Mijn mening is dat je om rijk te worden kredieten zoveel mogelijk moet proberen te vermijden. Je maakt er enkel andere mensen mee rijk als je veel kredieten aangaat.

Ik ben 100% akkoord met wat Wook hierboven stelt, indien mogelijk, kredieten vermijden....
Als banken reklame maken voor iets, moet je het vooral niet doen... is mijn motto altijd geweest... En, aan kredieten verlenen verdienen ze geld, dus jij maakt verlies.
Akkoord dat je voor een huis (bouwen of aankopen) meestal niet anders kunt, doch dit is dan ook het best als je nog jong bent, en tot maximaal 1/3 van je inkomen.
Zelf heb ik ooit van de bank bedongen dat er voor mijn hypotheeklening van mijn woning geen wederbeleggingsvergoeding in mijn contract was opgenomen, zodoende betaal je vervroegd af wanneer jij dat wenst...een héél leuk item gebleken.
Voor sommige zware aankopen, bvb op je 50, ben je soms fiscaal beter af met een lening, doch ik koos voor een "straight loan", welke je kan afbetalen wanneer je dit wenst. Volgens mij kan dit echter enkel als je merkt dat het fiscaal interessant is je eigen kapitaal niet te gebruiken, maar wel te lenen... en is het interessante eraf... betaal je die straight loan gewoon direct af in één keer.
Mogelijks voor sommigen een eigenaardige redenering, doch wel interessant... mijn inziens stelt een bank nooit een straight loan zelf voor... voor hen niet leuk genoeg wat inkomsten betreft...

Men mag gerust eens het concept "visakaart" herbekijken en herleiden tot wat het in essentie is: een kaart die men normaal gezien gebruikt voor op vakantie en voor restaurant- en hoteluitjes te betalen en waarbij men het opgenomen saldo maandelijks moet aanzuiveren.

Helaas is de visakaart anno 2010 verworden tot een kredietfaciliteit met steeds oplopende limieten (limiet van 10.000 euro is geen uitzondering meer). Het is een doorlopend (doodlopend) krediet geworden waarbij veel mensen tot over hun oren in negatief blijven staan en maandelijks gewoon een bepaald percentage terugbetalen, maar nooit volledig hun saldo (kunnen) aanzuiveren.
Het wordt gebruikt/misbruikt als ordinaire kredietlijn en is z'n doel aan het voorbijschieten.

Bij bv Cofidis (die visakaarten verslijt met een limiet van 10.001 euro) moet men bv slechts 1/24 van het opgenomen bedrag terugbetalen per maand... Op de rest betaalt de klant dan torenhoge intrest en komt nooit meer uit de miserie.

Visakaarten anno 2010 = doorlopend krediet = doodlopend krediet.
En hoe marginaler de klant, hoe hoger de limiet.

Frisse Freddy schreef:Bij bv Cofidis (die visakaarten verslijt met een limiet van 10.001 euro) moet men bv slechts 1/24 van het opgenomen bedrag terugbetalen per maand... Op de rest betaalt de klant dan torenhoge intrest en komt nooit meer uit de miserie.
Visakaarten anno 2010 = doorlopend krediet = doodlopend krediet.
En hoe marginaler de klant, hoe hoger de limiet.

Tja, we zijn nu eenmaal in een klimaat gekomen waarbij leningen aangaan voor luxeproducten normaal gevonden wordt.
In zekere zin boeit me dat niet, ware het niet dat we in een socialistische staat leven, en die meerkosten voor het OCMW komen uiteindelijk bij ons, de verstandigere spaarders terecht.
Wat me vooral kwaad maakt is dat zowat iedere commerciele instelling meedoet aan dit festijn: de distributiesector, reisagentschappen, medische sector, etc.
Kijk maar naar de slogan van Cofidis: 'Koop wat je wilt en blijf zen.' Alsof je zonder plasma-tv of kuuroord geen leuk leven kan leiden...
Ze weten ook perfect hun doelgroep te bereiken: reclame maken in ieder roddelblad en op vtm om zo de minder nadenkende klasse te bereiken.

Banken lijken het ook helemaal niet erg te vinden, in tegendeel. Hoeveel banken hebben tegenwoordig nog de titel "spaarbank" in hun naam?

Men mag gerust eens het concept "visakaart" herbekijken en herleiden tot wat het in essentie is: een kaart die men normaal gezien gebruikt voor op vakantie en voor restaurant- en hoteluitjes te betalen en waarbij men het opgenomen saldo maandelijks moet aanzuiveren.

Inderdaad, de visa is niet meer wat het geweest is, maar ja, financiële instellingen verdienen er teveel aan dus zal dat niet veranderen tenzij de wetgever andere regels gaat stellen.
Toen ik laatst in mijn Argenta kantoor was, begon men met mij beleggingen aan te smeren. Ik wilde hen afschepen door te zeggen dat ik investeringen in mijn woning ga doen en dat ik momenteel dus geen interesse had.
Onmiddellijk ging het gesprek over groene leningen en toen ik vertelde dat ik geen persoon ben die voor alles gaat lenen, wilde ze nog hemel en aarde verzetten om mij een krediet aan te smeren.

Het is een feit; bankiers hebben het helemaal niet goed voor met hun cliënten en het is uitermate belangrijk dat je zelf goed geïnformeerd bent, want ze willen u kl*ten waar ge bij staat. Echter van een spaarbank had ik toch een ietwat andere mentaliteit verwacht dan een grootbank. Echter, vergissen is menselijk.

Tja, we zijn nu eenmaal in een klimaat gekomen waarbij leningen aangaan voor luxeproducten normaal gevonden wordt

Kijk maar naar de slogan van Cofidis: 'Koop wat je wilt en blijf zen.' Alsof je zonder plasma-tv of kuuroord geen leuk leven kan leiden...

Mensen laten zich teveel beïnvloeden door praatjes van anderen, die laten uitschijnen alsof ze veel geld hebben en opscheppen met hun nieuwe wagen, keuken, tv,... Ze willen niet onderdoen voor een ander, laten zien dat ze "het zich ook kunnen permitteren" en zijn dan natuurlijk heel vatbaar voor slogans van Cofidis en consoorten, die met plezier deze kortzichtigheid tegemoet komen.

Als iemand teveel komt opscheppen dat ze zich zoveel kunnen permitteren denk ik altijd; "sukkelaar, hoeveel zou jij moeten afleggen elke maand". Ik heb snel door wanneer het over iemand gaat die een aardig negatief patrimonium heeft gegraven. Een mens met gezond verstand weet ook wel wat je wel en niet kan met een doorsnee inkomen.

relativity schreef: Mensen laten zich teveel beïnvloeden door praatjes van anderen, die laten uitschijnen alsof ze veel geld hebben en opscheppen met hun nieuwe wagen, keuken, tv,... Ze willen niet onderdoen voor een ander, laten zien dat ze "het zich ook kunnen permitteren" en zijn dan natuurlijk heel vatbaar voor slogans van Cofidis en consoorten, die met plezier deze kortzichtigheid tegemoet komen.

Je hebt natuurlijk gelijk maar ik denk dat reclame een nog grotere invloed heeft op bepaalde mensen dan hun kennissen-vriendenkring. Wanneer je kijkt naar reclame dan kan je alleen maar gelukkig zijn als je een hoop producten hebt en je wereldje er op die manier perfect uitziet. Opvoeding speelt volgens mij ook een heel grote rol. Als je thuis altijd het slechte voorbeeld hebt gekregen dan ga je het later ook verkeerd doen.

Om nog eens terug te komen op beïnvloeding door je omgeving: een mooi voorbeeld daarvan zijn de buren. Bij mij hebben de buren vrijwel allemaal dezelfde oprit, in de kerstperiode proberen ze elkaar de loef af te steken met de mooiste lichtversieringen en hun voortuintjes lijken ook meer op een competitie dan wat anders. Je mag echter niet binnengaan in hun huis want daar is alles nog ouderwets en armzalig... In mijn ogen zijn dat grote sukkelaars want ik denk dat er zijn die af en toe lenen om rijker over te komen dan hun buurman... Ik doe daar niet aan mee, het laat me volledig koud hoe mijn buren over mij denken. Het enigste waar ik schijnbaar wel aan mee doe als daar al een competitie in zou zijn dat zijn auto's, ik rij met de duurste wagen uit het gebuurte. Dat heeft er echter meer mee te maken dat ik een grote autoliefhebber ben en jaarlijks heel veel km doe.

Voor mij heel simpel.Enkel hypothecaire lening met een dan nog maximaal fiscaal voordeel.Geen euro meer.Al de luxegoederen die ik niet kan betalen blijven simpelweg buiten tot we voldoende geld hebben gespaard.Voor het zicht van een ander iets kopen om er bij te horen?Laat ze maar doen,de bank pakt de poen.

Een hypothecaire lening lijkt me logisch, zolang je inderdaad niet overdrijft. Toen wij 12 jaar geleden leenden bij de bank (KBC) zeiden ze dat een verhouding van 1/3 het meest verstandig is. Als je hoger gaat kan het wel eens moeilijk worden. Nu, als ik zie wat je tegenwoordig moet betalen voor een huis en dat velen dan ook nog eens 2 (nieuwe) wagens in hun garage hebben staan en een paar keer per jaar op reis gaan, dan stel ik me toch vragen hoe diep sommigen in de leningen zitten. Dan mag er niet veel misgaan.

Het zijn enkel de happy few die op jonge leeftijd zomaar een huis cash kunnen betalen (al dan niet met steun van ouders/grootouders). En een woning huren lijkt me op lange termijn geld wegsmijten.

Voor een wagen lenen vind ik een twijfelgeval. Vroeger heb ik het ook gedaan. Onlangs hebben we er een nieuwe met onze spaarcenten gekocht. Ik denk dat het hier een afweging is van noodzaak versus welke buffer aan spaarcenten je nog hebt.

Lenen voor al de rest vind ik onverantwoord.

Guido schreef: Lenen voor al de rest vind ik onverantwoord.

Lenen om uw studies te kunnen betalen vind ik wel nog verantwoord. Huis zeker, Auto is op het randje. Stel u voor dat je hem na een week per total rijdt en dan nog 85% moet af betalen voor een auto die ergens als oud ijzer dient

Goh, tegenwoordig hebben veel mensen een bedrijfswagen.

Ook veel garages gooien met financieringen tegen dumpingprijzen. Bij Opel momenteel zelfs 0% JKP. Ok, je krijgt dan misschien iets minder korting (nochtans ook geldig op stockwagens), maar tegen 0% JKP zou ik toch liever ingaan op zo een aanbod dan m'n eigen spaarcenten aanspreken.
15% voorschot en daarna afbetalen op 24 maanden tegen 0% JKP: is toch knap? Ondertussen kan je spaargeld toch nog een beetje rente opbrengen....
Alhoewel ik m'n huidige auto cash heb betaald, zou ik toch even nadenken over de mogelijkheden die sommige autobouwers bieden ipv zelf direct m'n spaarboek leeg te halen.
Autobouwers zijn momenteel zo hopeloos dat je je auto kan financieren aan 2% of 3%.

Sebastiaan1985 schreef:

Guido schreef: Lenen voor al de rest vind ik onverantwoord.

Lenen om uw studies te kunnen betalen vind ik wel nog verantwoord. Huis zeker, Auto is op het randje. Stel u voor dat je hem na een week per total rijdt en dan nog 85% moet af betalen voor een auto die ergens als oud ijzer dient

Daarom bestaat er zoiets als een omnium verzekering... Wat natuurlijk weer een pak meer kosten met zich meebrengt.

Frisse Freddy schreef:
Ook veel garages gooien met financieringen tegen dumpingprijzen. Bij Opel momenteel zelfs 0% JKP. Ok, je krijgt dan misschien iets minder korting (nochtans ook geldig op stockwagens), maar tegen 0% JKP zou ik toch liever ingaan op zo een aanbod dan m'n eigen spaarcenten aanspreken.
15% voorschot en daarna afbetalen op 24 maanden tegen 0% JKP: is toch knap? Ondertussen kan je spaargeld toch nog een beetje rente opbrengen....
Alhoewel ik m'n huidige auto cash heb betaald, zou ik toch even nadenken over de mogelijkheden die sommige autobouwers bieden ipv zelf direct m'n spaarboek leeg te halen.
Autobouwers zijn momenteel zo hopeloos dat je je auto kan financieren aan 2% of 3%.

Ik koop nooit een nieuwe wagen. Altijd een jonge tweedehandswagen tegen een zeer aantrekkelijke prijs met een pak opties. Als ik zie met welke nieuwe wagens veel mensen rijden en als ik dan hoor wat ze betaald hebben dan kan ik het toch niet laten om eventjes in mijn vuistje te lachen: ik betaal de helft minder, heb dubbel zoveel opties, geen lening, betaal minder verzekering en heb een veel mooiere wagen.

In sommige gevallen kan het natuurlijk heel interessant zijn om een nieuwe wagen te kopen, dat weet ik ook wel.

Al de luxegoederen die ik niet kan betalen blijven simpelweg buiten tot we voldoende geld hebben gespaard.Voor het zicht van een ander iets kopen om er bij te horen?Laat ze maar doen,de bank pakt de poen.

Zo doen wij het ook.
Een tijdje geleden in de carrefour het volgende gezien; een koppel van ietwat oudere leeftijd kwam zien voor een plasma tv, liefst een full HD en groot genoeg natuurlijk. De verkoper zijn gebruikelijke praatjes en de verkoop leek in kannen en kruiken.
Eerst nog even vragen of het niet op afbetaling kon en ze moesten bij de "financiële dienst" even binnen wippen om het krediet te regelen.

Verder heb ik niet meer staan luistervinken en heb mijn boodschappen voort gedaan.
Vijf minuten later echter zag ik het bewuste koppel de carrefour verlaten, zonder tv.
Dan moet het toch al rot doen, als ge daar zelfs nog geen lening meer voor krijgt.

Zo zijn de mensen dus he de dag van vandaag, geen nagel om aan hun gat te krabben en zich nog liever in de miserie werken dan eerst te sparen, om dat toch maar te hebben. Erg...

Ik koop nooit een nieuwe wagen. Altijd een jonge tweedehandswagen tegen een zeer aantrekkelijke prijs met een pak opties.

Dat kan zeker en vast zijn voordelen hebben. Ondanks de meerprijs heb ik toch altijd de voorkeur voor een nieuwe. Ik heb eens 1 keer een krediet afgesloten voor een nieuwe wagen, maar de lening was ik zo snel beu dat ik mijn spaargeld heb aangesproken en het gewoon in 1 keer heb afbetaald. Ben daarna nooit meer gaan lenen voor een wagen. Ik heb alleen een hypotheek en voor de rest betaal ik het zelf wel, das het goedkoopste.